او که شیفته دانستن بود، یک لحظه را برای رسیدن به دانایی از دست نمی داد و در برابر نادانسته ها بدنبال یافتن توجیهی برای اینکه میداند نبود بلکه صادقانه در جهت دانستن آنها تلاش مینمود.
ماندنی انسانی دین باور بود و بر عقیده خود راسخ، ولی از اعتقادات خود نه تنها برای بدست آوردن مقاصد دنیوی استفاده نمی کرد، بلکه اصلا غایات مادی در مخیله او جایگاهی نداشت.
غیرت ِ دینی او ومقابله او با دروغ و دغل و ریاکاری مثال زدنی است . اهل دین بود و دین باوران و دینداران را حتی اگر در جبهه مخالف اوبودند می ستود . او اصول گرایی اصلاح طلب بود .
جهانتاب در عین حال در مقابل ریاکاران و دروغزنان با جدیت می ایستاد . جدیتی که نمایی از خشم و غضب او بود ، اما مهربانانه راه را برای بازگشت هرکس در برابر خویش باز می گذاشت .