به مناسبت سفر رئیس مجلس شورای اسلامی ایران، جناب آقای دکتر قالیباف و حضور پوپولیستی ایشان در بین توده های مردمی معترض ناشی از وضعیت نابسامان اقتصادی کشور، این تصور در مخاطبان قوت می گیرد که انگار خوزستان، در این مقطع حساس تاریخی، سن تئاتر انقلابی گری نمایشنامه های کمدی-تراژیک نیروهای آرزومند سیاسی شده است.
بدون تردید هر ناظر بیطرفی بخوبی می داند که در فقدان اقتصاد بدون نفت و فشار بحران های ناشی از تحریم های ظالمانه، بکلی خزانه ی کشور خالی شده و دولت با کسری بودجه روبروست و در نتیجه، برطبق وضعیت موجود، انجام هر اقدام سوپرمن مابانه در مدت کوتاهی برای حل مشکلات مردم، تا اطلاع ثانوی نامیسر است.
بنابراین، حضور پوپولیستی مسوولینی که رویای رئیس جمهور شدن در سر می پرورانند، با این سبک و سیاق امری ناپسند و مخل امنیت و منافع ملی است چون اثر زیان بار این گونه رفتارهای سیاسی نخ نما، موجب افزایش فزاینده ی توقعات کاذب مطالبات در بین اقشار مردمی می شود که در نهایت، با برآورده نشدن آنها، مسببان امر، یاس، عصیان، سرخوردگی و شورش را به ارمغان می آورند.
پس شایسته است، که جناب آقای دکتر قالیباف در بهارستان بنشیند و با یک کار مدیریتی مدون ستادی، راه حل های ابتکاری ضرب الاجلی را برگزیده، تدوین نموده و به تصویب برساند تا از این رهگذر دست دولت را باز و انرژی مدیریت اجرایی کشور را برای خدمتگزاری به مردم آزاد و فعال نماید که در حقیقت، با این عمل انقلابی درست خود، از آن کار پوپولیستی غلط حذر نماید ، زیرا، لااقل، با این تدابیر، برای گذر از این بحران های نفس گیر، هم دولت و هم ملت می توانند جان سالم بدر برند و نیز این اقدامات مفید، موجب نجات مملکت گردند. که حکما، در امثال الحکم فرمودند ، از این ستون به آن ستون فرج است.
والسلام