چه کسانی بیشعور سیاسی شناخته شده اند؟

به گزارش صبحانه پرس: بی شعوری ربطی به مدرک تحصیلی آدم ها یا میزان ثروت آنان و یا منطقه ای که در شهر زندگی می کنند ندارد ، فرد بیمار می تواند بالاترین مدرک تحصیلی را داشته باشد و بالاترین مدل ماشین را سوار شود اما ” بی شعور ” باشد .

مطابق تحقیقات دکتر اچ . ام روید ” بی شعورها افرادی هستند که تنها به دنبال کسب جایگاه قدرت برای خودشان هستند و برای رسیدن به آن حریص هستند ” وی در تحقیقات خود مدارکی دال بر این پیدا نکرده که افراد سیاستمدار و یا پزشکان به طور ذاتی بی شعورند. بلکه این بی شعوری از آن افرادی است که آنها را به حرفه هایی سوق می دهد که با استفاده از آن حرفه ها بتوانند بر دیگران حکمرانی کنند و با وجود حقارت به دنبال تسلط بر مردم باشند . (۱)

خاویر کرمنت در کتاب ” بی شعوری تا کی ” می نویسد : بیشتر بی شعورها را می توان از رفتارهای تهاجمی و تجاوزکارانه و اخلاق و منش های قدرت طلبانه شان شناخت . اگر آنها نتوانند با تهدید و زورگویی به دیگران کارشان را پیش ببرند ، حقه بازی می کنند و یا قوانین رو جوری تغییر می دهند که همه چیز به نفع خودشان تغییر کند . حتی در شرایط ضروری ممکن است جیغ و فریاد راه بیندازند ، لگد بزنند و یا حتی ننه من غریبم بازی در بیاورند . ”

واقعیت این است که بی شعوری یک مرض است و یک نوع اعتیاد قابل درمان به شمار می رود و ممکن است هر کسی دچار بیماری ” بی شعوری ” شده باشد و البته راه درمان پذیرش آن است . همانطور که یک معتاد به مواد مخدر تا نپذیرد معتاد است امکان آغاز درمان او وجود ندارد، فرد یا گروه بی شعور هم بدون پذیرش این بیماری امکان درمان ندارد .

شاید این پرسش مطرح شود که در میان سیاسیون هم بی شعور پیدا می شود ؟ ” بله ” ،این پاسخ من است . حتما بی شعور سیاسی کم نداریم و اتفاقا تعداد بالای آنهاست که سبب می شود بسیاری از مشکلات حل نشود. بنابراین به عقیده نگارنده این سطور هر کس در هر جایی که هست هم در بعد شخصی و هم در بعد اجتماعی باید یک نگاهی به خودش و اطرافش بیندازد و ببیند کجاها دچار بیماری بی شعوری شده است و اگر به این بیماری مبتلاست درمان را از خودش آغاز کند . این نیاز به یک کمپین بزرگ اجتماعی دارد که حتما بی شعوری را درمان کنیم و این درمان ، آغاز درمان همه مشکلات کشور و آغاز رشد و توسعه واقعی مملکت است .

حالا باید به این پرسش پاسخ دهیم که بی شعور سیاسی چه کسی است ؟ من چند تعریف و معیار ارائه می دهم و دوست دارم شما هم آن را تکمیل کنید و با هم به یک جمع بندی از ” بی شعوری ” برسیم . یک بار بی شعوری سیاسی را تعریف کنیم ، یک بار بی شعوری فرهنگی ، یک بار بی شعوری اجتماعی و یک بار بی شعوری فرهنگی و …

بی شعور سیاسی تمام تقصیرها را گردن دیگران می اندازد

بی شعور سیاسی پررو و گستاخ است

بی شعور سیاسی همیشه خودش را ملاک و معیار می گیرد ، اگر جوان باشد مردم باید به جوانان اهمیت دهند و اگر پیر شود مردم باید به مجرب ها توجه کنند

بی شعور سیاسی هیچ کاری را از روی اعتقاد انجام نمی دهد . وقتی در ایران است برای فریب دیگران چادر سر می کند و وقتی پناهنده می شود جلوی دوربین کشف حجاب می کند

بی شعور سیاسی خودش را قانون می داند و هر جا قانون خلاف نظر او باشد به قانون بی توجهی می کند

بی شعور سیاسی از خود متشکر است

بی شعور سیاسی در همه امور خود را صاحب نظر می داند

بی شعور سیاسی پرخاشگر است

بی شعور سیاسی فقط عاشق خودش هست

بی شعور سیاسی همیشه یک معماست و کارهایش پر از تناقض است

بی شعور سیاسی نسبت به هر کس که از او موفق تر و محبوب تر است حسادت می کند

بی شعور سیاسی هیچ آدم بزرگی پرورش نمی دهد

بی شعور سیاسی برای رسیدن به هدفش از خون زن و بچه مردم هم نمی گذرد مثل بی شعورهای حاکم بر عربستان

بی شعور سیاسی ادعای چیزی می کند ولی کاری دیگر انجام می دهد مثل آنها که داعش را درست کردند

بی شعور سیاسی به منافع ملت خودش و به منافع کشورش بی اعتناست و منافع خودش را بر منافع دیگران ترجیح می دهد.

بی شعور سیاسی به جای پیدا کردن راه حل مشکلات ممکلت به دنبال راه اندازی دعواهای سیاسی و زرگری است

بی شعور سیاسی به وعده هایی که به مردم می دهد بی تعهد است

بی شعور سیاسی به قانون اساسی مملکتش بی اعتناست

بی شعور سیاسی فکر می کند از مردم طلب کار است و آنقدر نامزد می شود تا بالاخره یک بار به پست مورد علاقه اش برسد

بی شعور سیاسی به جوانان مملکت خود بی اعتناست و هیچ گاه قصد اعلام بازنشستگی ندارد

بی شعور سیاسی متوهم است و معتقد است هر اشتباهی کند باز هم مردم او را دوست دارند

بی شعور سیاسی مسولیت اقدامات و گفتار خود را نمی پذیرد

بی شعور سیاسی دست نیاز به سوی بیگانه دراز می کندو حتی ممکن است به آنها پناهنده شود

بی شعور سیاسی به هنرمندان مملکت خود فحش می دهد

بی شعور سیاسی وحدت و امید مردم را نشانه می رود و تفرقه و درگیری و یاس مردم را دوست دارد

بی شعور سیاسی برای رسیدن به اهدافش دروغ می گوید

بی شعور سیاسی به جای پاسخ به رقیب ، او را کتک می زند

بی شعور سیاسی وقتی یک کاری را شروع می کند به عواقبش نگاه نمی کند

بی شعور سیاسی به فکر این است که از فرصت حضور در قدرت برای رانتخواری و دزدی استفاده کند

بی شعور سیاسی به آدم های نالایق و کوچک پست می دهد و از اعطای مقام به آدم های با سواد پرهیز می کند

بی شعور سیاسی به جای توجه به دیدگاه نخبگان فقط به نقطه نظرات خود اهمیت می دهد و به هر قیمتی حرفش را به کرسی می نشاند

بی شعور سیاسی ادب ندارد

بی شعور سیاسی از هر حربه ای برای ضربه به رقیب استفاده می کند

بی شعور سیاسی فکر می کند هدف وسیله را توجیه می کند

بی شعور سیاسی اول حرف می زند بعدا فکر می کند

بی شعور سیاسی اول رای می دهد بعدا تحقیق می کند

بی شعور سیاسی همه مسائل را سیاسی می کند . حتی ورزش و فرهنگ و اقتصاد و …

بی شعور سیاسی هر پستی را فرصتی می داند برای رسیدن به رتبه های بالاتر قدرت

و …

بی شعورهای سیاسی در هر دو جناح کشور وجود دارند . فرقی نمی کند کسی مدعی اصلاح طلبی باشد یا داعیه اصولگرایی داشته باشد . اصلا بی شعور سیاسی یعنی کسی در دل به حرف اصولگرایان اعتقاد داشته باشد اما چون آنها را رقیب میداند علیه آن موضع بگیرد یا بداند حق با اصلاح طلبان است اما چون رقیب هستند آن را رد کند .

وقت آن رسیده که این بازی مسخره دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا را دور بریزیم و سیاسیون را با ملاک و معیارهای جدیدتری بسنجیم . وقت آن رسیده قواعدی پیدا کنیم که مطابق آن بدانیم کدام سیاستمدار اصلاح طلب یا اصولگرا با شعور است و کدام بی شعور . ای کاش وقت انتخابات که می شود به جای توجه به لیست های سیاسی یک لیست از آدم های با شعور تهیه کنیم .