آنچه زیباکلام "تاسف و سرخوردگی دوستداران هاشمی" نامیده، رونمایی از نتایج اشتباه سهساله جریان مدعی اعتدال بر تقسیمبندی نیروهای انقلاب به تندرو و میانهرو بود. مسالهای که رهبرانقلاب اسفند سال گذشته نسبت به آن هشدار داده بودند.
چرا یار غار هاشمی به او تاخت؟
به گزارش افکارنیوز، در ایامی که انتشار صوت منتظری فضای سیاسی کشور را تحت تاثیر قرار داده بود و چهرهها و جریانهای مختلف سیاسی مشغول موضعگیری در برابر آن بودند، در جبهه اعتدال سکوت حکمفرما بود. هاشمی رفسنجانی که در برابر کوچکترین مواضع رقبای سیاسیاش تندترین واکنشها را نشان میداد در برابر هجمهها به امام ساکت بود. چهرههای اصلی دوآتشه مدعی خط امام در دهه60 مثل مجمع روحانیون مبارز هم ترجیح دادند موضعی نگیرند. سیدحسن خمینی هم در دیدار با محیطبانان به اتخاذ موضعی کلی و چند خطی درباره «سخنانی که دروغ بودنشان معلوم شده و بی اساس است» بسنده کرد.
همان ایام در گزارشی با عنوان « چرا چپ های خط امامی از امامخمینی در مقابل منتظری دفاع نمیکنند؟» به چرایی سکوت آنها پرداخت و علت آن را وحدت تاکتیکی چپها و جریان منتظری از اواسط دهه هفتاد معرفی کرد.
هرچند کمی دیر اما بالاخره سکوت جریان مدعی اعتدال هم شکست و بعضی سیاستمداران اعتدالپیشه هم در دفاع از امام- هرچند کمرنگ- به میدان آمدند. هاشمی رفسنجانی 17 روز پس از انتشار صوت منتظری در جلسه 6 شهریورماه مجمع تشخیص بالاخره سکوتش را شکست و در دفاع از بیت امام و حاجاحمدآقا گفت: «یکی از اهداف شوم دشمنان از طرح مسائل اخیر، خدشه وارد کردن به جایگاه مرحوم حاج احمد آقا و بیت معزز امام در جامعه است که نباید اجازه داد به اهداف خود برسند.»
وقتی هاشمی از میانهرو بودن میافتد
دیروز صادق زیباکلام –از حامیان دیرینه هاشمی- که به مواضع عجیب و غریبش شهرت دارد، در اقدامی عجیب طی نامهای سرگشاده از موضع او از حکم امام علیه منافقین انتقاد کرد. زیباکلام ضمن حزنانگیز خواندن اعدام منافقین در سال67 مینویسد: «بدون تردید یکی از چهرههایی که بسیاری منتظر واکنش یا موضعگیریشان بودند جنابعالی میبودید؛ اما موضعگیریتان اسباب شگفتی، تأسف و سرخوردگی دوستداران جنابعالی شد. برای خیلی از آنها دفاعتان از تصمیم مرحوم امام خمینی روشن نیست. اینکه بهراستی انگیزهتان در دفاع از آن اعدامها چه میتوانسته بوده باشد؟ تأیید ضمنی اعدامهای سال 67 نهتنها با تمامی مواضع دو دهه اخیرتان در تعارض و تناقضی آشکار قرار میگیرد، بلکه اعتدال و میانهروی که بارزترین شاخصهتان محسوب میشده را خدشهدار نموده و به زیر سؤال میبرد.»