طوفانی که برای ایران نخوابید/ مسئولان در چه حالند؟/ کماکان ناکامی

هیچ کشوری به شیوه ایران ورزشکارهای خود را به مسابقات گوناگون نمی فرستند؛ ورزشکاران بی مربی، ورزشکارانی بدون امکانات تمرینی، اعمال نفوذ های غیر عادلانه در انتخاب ورزشکاران و هزار و یک دلیل دیگری که می تواند ورزش ایران را بیش از بیش از پا بیندازد.

ایتالیایی که باز هم حریفش نشدیم

به گزارش صبحانه پرس- مریم کروشاوی: ساعت1:30 دقیقه بامداد همه به امید خاتمه دادن به ناکامی ها وکسب بردی شیرین و به یاد ماندنی، بردی که تلخی روزهای بی مدال المپیک را به فراموشی بسپارد مردم ایران را تا نزدیک صبح بیدار نگه داشته بود.

شاگردان لوزانو خوب شروع کردند اما این برای پیروزی کافی نبود و بلند قامتان سه ست پیاپی با نتیجه های 31 بر 29، 25 بر 19 و 25 بر 17 به ایتالیایی ها باختند تا امید حضور در ادامه رقابت های المپیک بسوزد.

سونامی ایران در ثانیه پایانی مهار شد

شیاپ چانگ بدشانسی و ثانیه ی پایانی که صعود را از دست عاشور زاده دزدید. فرزان عاشور زاده نماینده وزن-58 کیلو گرم که لقب سونامی را به خود اختصاص داده بود در ثانیه پایانی خوب عمل نکرد و برد را به باخت 3 بر 4 تبدیل کرد، ثانیه پایانی است ولی جزئی از بازی به شمار می رود، پیروزی جنگندگی تا پایان کار را میطلبد.

عاشور زاده بعد از باخت به حریف مراکشی با اشک هایی که بند نمی آمد از شرمندگی به مردم ایران گفت و افزود:

انتظار چنین باختی را نداشتم فقط شرمنده مردم ایران شدم. این اولین باخت من نبود از باخت های قبلی هم درس گرفتم ولی امروز بدترین روز زندگی من بود. مسئولیت باخت را خودم به گردن می گیرم و هیچ کسی مقصر نیست.

وی ادامه داد: ثانیه های آخر را شل گرفتم فکر نمی کردم این حریف من را ببرد اما بازی برد و باخت دارد و من باختم.

عاشور زاده از احتمال صعود نکردن به فینال مطمئن بود و گفت: این حریف بازی دومش را هم نمی تواند ببرد که من حداقل به برنز برسم.

کاری که دو میدانی از پیش نبرد

پژمان قلعه نویی و کاوه موسوی تنها امید های باقی مانده از دو ومیدانی از فینال بازماندند تا دو میدانی ایران بی مدال بماند. قلعه نویی در رشته پرتاب چکش در جایگاه 28 و کاوه موسوی در جایگاه 29 ایستادند.

عادل مجللی نیز در دور مقدماتی کانو کانادایی 200 متر موفق به صعود به نیمه نهایی شد اما در نیمه نهایی ششم شد و از رسیدن به فینال بازماند. او در نهایت جایگاه هفدهم المپیک را از آن خود کرد.

و این پایان روز یازدهم بی مدال ایران در المپیک ریو بود. باشد که مسئولین دیگر به فکر با سلام و صلوات فرستادن ورزشکاران به آوردگاه های بزرگ جهانی نباشند که نشود این چنین آبرو ریزی را جم کرد.

و مدام باید به خود امید دهیم و بگوییم چیزی از ارزشهایمان کم نمی شود، توپ را در زمین داوران بیندازیم، شانه خالی کنیم و بگوییم حقمان را خوردند.

مگر می شود دست به یکی کرد تا همه ورزشکاران ایرانی به مدال نرسند؟ کمی به خودتان شک کنید.