در حالی بیشتر جمعیت روستا بی‌سواد و کم‌سواد هستند که تنها در برخی روستاها امکان رفتن به مدرسه تا دوره ابتدایی فراهم شده است. مردان روستا کشاورز و دامدار هستند و زنان، افزون بر خانه‌داری، در کار خارج از خانه نیز با مردان همراه هستند و در مواردی نیز، به بافتن فرش و منسوجات دستباف اشتغال دارند.
بیماری و نبود دسترسی به بهداشت از دیگر عوامل تهدید سلامت افراد روستا پس از محرومیت از دسترسی به آب شرب است. در سال‌های اخیر با وجود اندک توجه ارگان‌های دولتی استانی برای برطرف کردن مشکلات اولیه روستاها، وجود جاده‌های خاکی و سنگلاخ در دل کوه و مسیرهای پرخطر امکان تجهیز روستاها به امکانات را با دشواری روبرو کرده است.
نظارت بر روستا بر عهده کدخدا یا ریش‌سفید است، مردم نیز به دلیل تابعیت از رای کدخدا، پایبندی به زادگاه و احترام به اجداد خود از مهاجرت به روستاهای نزدیکتر و دارای امکانات خودداری می‌کنند.
