صبحانه پرس- نه عادت دارم برای مناسبت ها پیام دهم نه دوست دارم این کار را و نه شایسته می دانم آن را.
آخر من چه کاره این مملکت هستم که برای این مناسبت و آن قهرمانی و ...پیام بدهم. پیام را باید در کشور، عالی ترین مقامات و افراد مرتبط با مناسبت صادر کنند و در استان، استاندار و مسولین مرتبط. با عرض معذرت باید بر این وجیزه بیفزایم غیر از کسانی که بواسطه فراگیر شدن این سنت غلط و عادت ناپسند مجبور به پیام دادن هستند و هر روز هم بر تعدادشان افزوده می شود؛ برخی پیام دادن ها بیش از آنکه برای تکریم شخص یا گروه مخاطب پیام باشد؛ برای مطرح کردن نام پیام دهنده است. به همین خاطر برای روز خبرنگار خرق عادت نمی کنم و تنها به همکاران رسانه ای ام عرض خسته نباشید دارم نه به عنوان رییس و مدیر و...، بلکه به عنوان کسی که قریب به 12 سال است در رسانه های مکتوب و مجازی همپای اصحاب شرافتمند خبر و اهالی اندیشمند قلم کار می کند و دیر زمانی است که از اصل خویش دور افتاده.
روزتان گرامی باد همکاران عزیز
پی نوشت: یادی از دیپلمات های شهید مزار شریف
حادثه تلخ حمله به کنسولگری ایران در مزارشریف که به شهادت محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی، ناصر ریگی سرکنسول ایران و همکارانش انجامید؛ روز خبرنگار نامیده شد. به مرور زمان، نام سایر شهدای این واقعه در سایه روز خبرنگار کمرنگ شد. البته این سرنوشتی که خود خبرنگاران هم دارند و به جز تکریمی ظاهری در روز خبرنگار همیشه در محاق هستند و با توجه به طبیعت کارشان، علی رغم همه زحماتی که متحمل می شوند؛ معمولا آنگونه که شایسته است دیده نمی شوند.
در اینجا می خواهم یادی کنم از ناصر ریگی سرکنسول ایران در مزارشریف؛ ایشان و برادرانش از جمله ورزشکاران موفق و خوشنام زاهدان بودند که بنده در دوران تحصیلی آشنایی نسبی با آنها داشتم. در تابستان 77 با برادر کوچکتر ناصر، در دوران سربازی در پادگان زرهی شیراز هم خدمتی شدیم و آشنایی و دوستی مان بیشتر شد درست در همان ایامی که به کنسولگری ایران حمله شد و از سرنوشت دیپلمات ها خبری در دست نبود روزهای سختی را به همراه ایشان تجربه کردیم و سرانجام هم خبر شهادت دیپلمات ها، همه ما را در بهت و افسوسی عظیم فرو برد.
روز خبرنگار و روز شهادت دیپلمات های عزیز ایران گرامی باد
بابک مختاری