آزمون اعتماد دولت در انتصابات استانی ورزش و جوانان
علیرضا عبداله نژاد فعال رسانه ای نوشت: چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری، صحنه‌ای از مشارکت پرشور و امیدآفرین نیروهای اجتماعی، به‌ویژه جوانان بود؛
جوانانی که بی‌پشتوانه رسمی، اما با پشتوانه‌ای از انگیزه، باور و سرمایه اجتماعی، به میدان آمدند تا از گفتمانی دفاع کنند که نوید عدالت، تحول و بازسازی اعتماد عمومی می‌داد. این جوانان، نه با اتکا به ساختارهای قدرت، بلکه با تکیه بر انرژی اجتماعی و سرمایه نمادینی که نزد جامعه دارند، پیشران حرکت انتخاباتی دولت شدند.
اکنون اما، در بزنگاه‌های انتصاب مدیران در برخی استان‌ها، به‌ویژه در وزارتخانه‌ای چون ورزش و جوانان که مستقیماً با این بدنه فعال در پیوند است، نشانه‌هایی از گسست میان «میدان» و «مدیریت» مشاهده می‌شود.
روندهای بسته، نگاه صرفاً درون‌سازمانی و بی‌توجهی به نقش نیروهای اجتماعیِ همراه، زنگ خطری است برای تضعیف همان سرمایه‌ای که دولت برای شکل‌گیری‌اش هزینه کرده است.
جوانان فقط جمعیتی آماری یا گروهی مخاطب نیستند؛ آنان موتور محرکه تحولات اجتماعی و سیاسی‌اند. اگر بدنه‌ای که میدان‌داری کرده، نادیده گرفته شود، اگر مشارکت‌گران گفتمان دولت در سطوح میدانی در فرایندهای تصمیم‌سازی جایی نداشته باشند، اگر حلقه‌های مشورت محدود به ساختارهای صلب اداری باقی بماند، آنگاه سرمایه اجتماعی دولت، دچار فرسایش تدریجی خواهد شد.
درست در همین نقطه است که اهمیت توجه به «سرمایه سیاسی و اجتماعی دولت» برجسته می‌شود. این سرمایه، نه در گزارش‌های رسمی بلکه در کوچه‌ها، انجمن‌ها، نشست‌ها، و شبکه‌های مردمی زنده است. حفظ این سرمایه به معنای تداوم مشروعیت مردمی دولت و پایایی گفتمان آن در جامعه است
.
وزارت ورزش و جوانان، با رسالتی که در قبال نسل تحول‌خواه و آینده‌ساز کشور دارد، نمی‌تواند خود را از این مسئولیت کنار بکشد. نگاه صرفاً اداری به انتصابات، بی‌توجهی به ارتباط مدیران با بدنه اجتماعی، و نادیده‌انگاری ظرفیت‌های جوانانی که بار ستادی و اجتماعی دولت را در انتخابات به دوش کشیدند، در بلندمدت به تضعیف سرمایه سیاسی دولت خواهد انجامید.
دولت باید میدان و مدیریت را به هم پیوند دهد. ترکیب تجربه و انگیزه، استفاده هوشمندانه از ظرفیت‌های خلاق جوانان، و باز کردن حلقه‌های مشورت، شرط لازم برای احیای اعتماد عمومی و پیشبرد تحولات وعده‌داده‌شده است.
جوانان همچنان با دولت‌اند، اما دولت نیز باید نشان دهد که با جوانان است.
این همراهی، نه با شعار، بلکه با نشاندن افراد شایسته و همسو در جایگاه‌های تصمیم‌ساز ممکن می‌شود.
