دود آتش درخت های مال آقا چشمان گردشگری استان خوزستان را سوزاند
گفتیم و نوشتیم و فریاد زدیم که آگاه باشند همان ها که می بینند و می خوانند و می شنوند اما شبیه یک رهگذر غریبه رد می شوند مبادا آسیبی به صندلی و میز و عنوانی که به تصورشان همیشگی ست نرسد....
به گزارش گروه رسانه آراس : گفتیم و نوشتیم و فریاد زدیم که بهشتی ست در این خوزستان به نام" مال آقا".....که یکی از مهم ترین قطب های اصلی اکوتوریسم خوزستان است، اسمی که این روزها بارها شنیدید و خواندید که در آتش سوخت.....بگذار بسوزد.....چه تفاوتی به حال خیلی ها دارد که نگرانی شان همان میز و صندلی و عنوان است... چه فرق می کند یک بلوط پیر بسوزد یا چند هکتار باغ بلوط؟؟؟؟؟
به آنها چه ارتباطی دارد که یک قطب گردشگری مهم با بی تدبیری و عدم مسولیت اینگونه آسیب ببیند... طبیعت زیبایی که تابستان غیر قابل تحمل خوزستان را شکلی دیگر می بخشد....درخت هایی که در آتش سوختند به گردشگری خوزستان برای هزارمین بار ثابت کرد که هیچ کس را ندارد که بداند...
1.یک منطقه توریستی بعد از شناسایی احتیاج به برنامه ریزی دارد.
2.احتیاج به زیر ساخت های درست و اصولی دارد.
3.احتیاج به ساماندهی مسافران برای اقامت دارد.
4. احتیاج به این دارد که جدی گرفته شود و برای توسعه پایدار منطقه باید آدم جدی و مسولیت پذیری باشد تا برای توسعه اش برنامه های کاربردی و اصولی داشته باشد.
گفتیم و کسی صدایمان را جدی نگرفت...دود این آتش چشمان گردشگری استان را سوزاند بعد از آنکه اشک کسانی را که می دانند داشتن این طبیعت یک فرصت بزرگ است نه اینکه فقط بعضی ها پا روی پا بیندازند و بگویند :فقط چند درخت سوخت!!!!!!
همین "فقط" هاست که نمی گذارد حال گردشگری ما خوب باشد....
*واژه اکوتوریسم نخستین بار در دهه ۱۹۸۰ به کار رفت و این تعریف جامع ،کوتاه و معتبر توسط انجمن بین الملل اکوتوریسم در سال ۱۹۹۰ ارائه شد:
«سفر مسئولانه به مناطق طبیعی، به منظور حفظ محیط زیست و بهبود اوضاع اقتصادی جوامع محلی »
برای اکوتوریسم تعاریف متعددی ارائه شده است که در اینجا به چند مورد اشاره می شود :
– بازدید از یک منطقه به منظور مشاهده ی سرزمین،جانوران و گیاهان دست نخورده در آن منطقه .
– سفر به طبیعت به نحوی که در عین محافظت از اکوسیستم ، به شان جوامع محلی نیز احترام گذارده شود .در این تعریف علاوه بر منابع طبیعی ،به ارزش های مردم محل نیز توجه شده است و ضرورت ایجاد توازن بین منابع طبیعی،توریسم،جامعه محلی و توریست ها مورد توجه قرار گرفته است.
اکوتوریسم که توریسم بومی شناختی نیز نامیده می شود ،شکلی از گردشگری است که جاذبه های منحصر به فرد اجتماعی را مورد توجه قرار می دهد به عبارت ساده تر ،اکوتوریسم ،مسافرت کردن داوطلبانه ی افراد به جاهایی که میراث طبیعی(گیاهی و جانوری)و فرهنگی آنها به عنوان جاذبه های اول مطرح باشند و چنین گردشگری با این سفرها راه های زیستن مطلوب در کره خاکی را یاد می گیرد.اکوتوریسم مسئول و متعهد شامل برنامه هایی خواهد بود که کمترین اثرات منفی را که در اکوتوریسم معمولی دیده می شود بر محیط بر جا گذارد و در عین حال فرهنگ عام مردم محلی را بهبود بخشند. بنابراین در اکوتوریسم نه تنها عوامل مهم محیطی و فرهنگی مورد ارزیابی قرار می گیرد بلکه برنامه های پیشبردی و کاملی برای چرخه های بازیابی از طبیعت،بهره برداری از انرژی، حفاظت از محیط آبی و ایجاد فرصت های اقتصادی برای جوامع محلی نیز به طور جدی مورد توجه قرار می گیرد.(مقاله ای که چندی پیش با عنوان قطب اصلی اکوتوریسم خوزستان کجاست؟؟)
به آنها چه ارتباطی دارد که یک قطب گردشگری مهم با بی تدبیری و عدم مسولیت اینگونه آسیب ببیند... طبیعت زیبایی که تابستان غیر قابل تحمل خوزستان را شکلی دیگر می بخشد....درخت هایی که در آتش سوختند به گردشگری خوزستان برای هزارمین بار ثابت کرد که هیچ کس را ندارد که بداند...
1.یک منطقه توریستی بعد از شناسایی احتیاج به برنامه ریزی دارد.
2.احتیاج به زیر ساخت های درست و اصولی دارد.
3.احتیاج به ساماندهی مسافران برای اقامت دارد.
4. احتیاج به این دارد که جدی گرفته شود و برای توسعه پایدار منطقه باید آدم جدی و مسولیت پذیری باشد تا برای توسعه اش برنامه های کاربردی و اصولی داشته باشد.
گفتیم و کسی صدایمان را جدی نگرفت...دود این آتش چشمان گردشگری استان را سوزاند بعد از آنکه اشک کسانی را که می دانند داشتن این طبیعت یک فرصت بزرگ است نه اینکه فقط بعضی ها پا روی پا بیندازند و بگویند :فقط چند درخت سوخت!!!!!!
همین "فقط" هاست که نمی گذارد حال گردشگری ما خوب باشد....
*واژه اکوتوریسم نخستین بار در دهه ۱۹۸۰ به کار رفت و این تعریف جامع ،کوتاه و معتبر توسط انجمن بین الملل اکوتوریسم در سال ۱۹۹۰ ارائه شد:
«سفر مسئولانه به مناطق طبیعی، به منظور حفظ محیط زیست و بهبود اوضاع اقتصادی جوامع محلی »
برای اکوتوریسم تعاریف متعددی ارائه شده است که در اینجا به چند مورد اشاره می شود :
– بازدید از یک منطقه به منظور مشاهده ی سرزمین،جانوران و گیاهان دست نخورده در آن منطقه .
– سفر به طبیعت به نحوی که در عین محافظت از اکوسیستم ، به شان جوامع محلی نیز احترام گذارده شود .در این تعریف علاوه بر منابع طبیعی ،به ارزش های مردم محل نیز توجه شده است و ضرورت ایجاد توازن بین منابع طبیعی،توریسم،جامعه محلی و توریست ها مورد توجه قرار گرفته است.
اکوتوریسم که توریسم بومی شناختی نیز نامیده می شود ،شکلی از گردشگری است که جاذبه های منحصر به فرد اجتماعی را مورد توجه قرار می دهد به عبارت ساده تر ،اکوتوریسم ،مسافرت کردن داوطلبانه ی افراد به جاهایی که میراث طبیعی(گیاهی و جانوری)و فرهنگی آنها به عنوان جاذبه های اول مطرح باشند و چنین گردشگری با این سفرها راه های زیستن مطلوب در کره خاکی را یاد می گیرد.اکوتوریسم مسئول و متعهد شامل برنامه هایی خواهد بود که کمترین اثرات منفی را که در اکوتوریسم معمولی دیده می شود بر محیط بر جا گذارد و در عین حال فرهنگ عام مردم محلی را بهبود بخشند. بنابراین در اکوتوریسم نه تنها عوامل مهم محیطی و فرهنگی مورد ارزیابی قرار می گیرد بلکه برنامه های پیشبردی و کاملی برای چرخه های بازیابی از طبیعت،بهره برداری از انرژی، حفاظت از محیط آبی و ایجاد فرصت های اقتصادی برای جوامع محلی نیز به طور جدی مورد توجه قرار می گیرد.(مقاله ای که چندی پیش با عنوان قطب اصلی اکوتوریسم خوزستان کجاست؟؟)
نظرات بینندگان
آخرین اخبار