قتل رومینا و ضرورت پویش اجتماعی برای اصلاحات فرهنگی/ به قلم جمال درویش

آراس: قتل فجیع و دردناک رومینا اشرفی دختر ۱۳ ساله تالشی به دست پدری متعصب گرچه دل زن و مرد وپیر و جوان را به درد آورد ولی این حوادث به هیچ وجه سیاسی نیست بلکه صد در صد فرهنگی است ! وقوع حوادثی از این نوع خصوصا در جوامع سنتی الاخص روستایی تازگی ندارد دختران زیادی تا به حال به جرم عاشق شدن یا توسط نزدیکان خود (معمولا پدر یا برادر) به قتل رسیده اند و یا مجبور به خود کشی شده اند . تعصب مقوله ای از جنس غیرت و  وسواس است  و به باورهای فرهنگی و روحیات افراد بستگی دارد .این سنخ اتفاقات به ما هشدار می دهد که کمی به خود بیاییم و به فکر اصلاح فرهنگ جامعه خود باشیم . پدیده ای به نام عشق نوجوانی امر پیچیده ای است که اگر با جهل وتعصبات آمیخته گردد اغلب حوادث تراژیکی از این دست را در پی دارد . البته ما چیز زیادی از این پرونده نمی دانیم آیا پدر رومینا همیشه رفتار خشنی با وی داشته یا بعد از اطلاع از رابطه دخترش با بهمن بر او سخت گرفته است؟ آیا پدر و مادر رومینا ابتدا سعی کرده اند دختر خود را با نصیحت از رابطه با بهمن برحذر دارند یا به محض اطلاع بلافاصله بر او سخت گرفته اند ؟

 آیا افرادی از فامیل و بستگان رومینا در تحریک پدروی نقش داشته اند یا خیر؟

 آیا پدر رومینا سابقه دعوا و درگیری و ضرب وجرح یا احیانا قتل در پرونده خود دارد یا خیر؟ آیا خانواده رومینا مذهبی معمولی هستند یا در شهرخود جزو خانواده های متعصب به حساب می آیند ؟ 

آیا اختلاف مذهبی در این میان نقش محوری داشته یا خیر؟  آیا بهمن جوان سر به راه و خوشنامی است و رابطه او با دختر یک عشق معصومانه بوده است یا سابقه ای در این قسم امور دارد؟ آیا مامورین پاسگاه ژاندارمری در تسلیم کردن دختر به خانواده اش دچار اشتباه شده اند یا فریب رفتار عادی والدین دختر را خورده اند ؟

 آیا پدر رومینا وقتی دختر را از مامورین تحویل می گرفت نقشه قتل او را در سر داشت یا در روزهای بعد بر اثر فشار اطرافیان و از ترس بی آبرویی تصمیم به قتل او گرفت و بسیاری پرسش دیگر ... در این ماجرای دردناک یک چیز مسلم است و آن ناتوانی اغلب والدین در حل این قبیل مشکلات پیچیده ای است که برای پسران و دختران آنان پیش می آید  .

جای مشاورین خانواده و روانشناسان در اینگونه اتفاقات خالی است .

 آیا اگر دختر را قبل از سپردن به والدین عصبانی در اختیار یک مشاور یا روانشناس می گذاشتند نتیجه بهتری در پی نداشت؟ آیا اگر پیش از سپردن رومینا به والدین عصبانی و سرخورده ، یک مشاور یا چند ریش سفید عاقل و فهمیده با پدر وی صحبت میکردند و به او در اتخاذ تصمیم درست یاری می رساندند از چنین حادثه تلخی پیشگیری نمی شد ؟ ماجرای رومینا مانند آن دختر بچه سوری که جسد بی جانش توسط خبرنگار از دریا گرفته شد و مدت ها سوژه رسانه ها گردید ، برای چند روز یا چند هفته در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود و کم‌کم به فراموشی سپرده خواهد شد . اما آیا وقت آن نرسیده است که  نهضتی اجتماعی برای اصلاحات  فرهنگی (فرهنگ عمومی) شکل گیرد ؟ 

 

باور کنید رومینا های زیادی در نوبت اند تا به این سرنوشت شوم گرفتار شوند . شورای عالی فرهنگ عمومی و شوراهای فرهنگ‌عمومی استان ها باید با جدیت هر چه تمام تر به ریشه یابی این حوادث بپردازند و برای پیشگیری از تکرار آن ها  چاره ای بیندیشند   والسلام