تشكيل كارگاه هاي بحران در خوزستان ضروري است

با توجه به وسعت جغرافیایی استان خوزستان و بلاخیز بودن آن شرایط اخیر بوجود آمده را باید به عنوان تجربه و درسي برای پیشگیری های بعدی که مقدم بر درمان و رسیدگی است، در نظر گرفت

به گزارش آراس: آنچه واضح و مسلم است ذات بحران برای بشر اضطراب و استرس به همراه دارد، مردم دچار اضطراب می شوند و انواع هیجان ها را تجربه می کنند، در شرایط بحران اخیر که با دخالت عوامل متعدد و غیر کارشناسی، مانع مدیریت دقیق روانی و گاها خدمات رسانی اصولی شد، ذکر چند نکته ضروري است.

اول اینکه برپایی و نگهداری هر اردوگاه اضطراری دارای قواعد و استاندارد هایی ست که امدادگران متخصص هلال احمر با سالها تجربه و مهارت و دریافت اطلاعات آنرا می دانند و اجرا می کنند و لذا شاید خیلی از این استانداردها از دید افراد عادي که نه دوره های لازم را گذرانده اند و نه خدمات داوطلبانه در هلال احمر را دنبال می کنند قابل هضم و لمس نباشد.

مثلا اهدا پتوهایی با پرز بلند در کمپ های اضطراری، به دلیل افزایش امکان رشد حشرات موذی در این پرزها ممنوع است، و پتوهای بدون پرز و موکت های بدون پرز باید اهدا می شد که خیلی از افراد از این مسئله که جنس پتوها مرغوب نیست ! ناراضی بودند.

مثال دیگر سرو غذای گرم از روز اول برپایی کمپ ها بود که به دلایل متعدد در وضعیت بحران در روزهای اول ممنوع است یا اهدا پک های بهداشتی روزانه به صورت جمله ای که باعث انباشت وسایل درفضای چادر میشد و عملا مانع راحتی و آسایش افراد در ان فصای کوچک بود.

يا اهداي مواد غذایی خشک در اردوگاهها که باتوجه به اینکه عملا امکان پخت و پزی وجود نداشت فقط جنبه روانی، حمایتی برای خانواده ها داشت که با هیچ دستورالعمل استانداردی در اردوگاه های اضطراری همخوانی ندارد.

و مورد مهمتر بازدید اشخاص با مسئولیت مرتبط یا غیر مرتبط که باعث اختلال در روند خدمات رسانی اصولی میشد.

در اینحال اگر پخت روزانه ۱۵۰ هزار پرس غذای گرم را به این موارد اضافه کنیم متوجه میشویم که امکانات خدمات دهی زیادی داشتیم که باید بهتر و دقیق تر مدیریت می شد.

یکی دیگراز ایرادات اساسی به نحوه خدمات دهی شیوه سنتی خدمات رسانی بود که باید از سوی ارگان های متولی به روز شود و این انتقاد به سیاست های کلان کشور در مدیریت بحران بر می گردد که هنوز نتوانسته از شیوه سنتی و موازی کاری دستگاهها تا دخالت افراد آموزش ندیده در وضعیت بحرانی را هدایت و بروزرسانی کند.

اینکه هیات fact یا کمیته بازرسی داخلی و خارجی صلیب سرخ از ما ایراد و انتقاد افزایش خدمات دهی در اردوگاهها گرفتند، قطعا ایرادی به جا و نقدی قابل بررسی برای درس آموخته های ما در مدیریت بحران است . بدون تعارف باید گفت؛ امدادرسانی در بحران اصول و استانداردهايي دارد که لازم است اشخاص و متولیان امر در دستگاههای نظارتی آن ها را در هلال احمر آموزش ببینند، و ایرادات وارده را صحیح تر منتقل کنند.

اما در پایان بد نیست پیشنهاد کنيم که با توجه به بلاخیز بودن استان خوزستان، درس آموخته های سیل اخیر (بحران ) به صورت ویژه در کارگاههای مختلف و از جنبه های متفاوت اموزش داده شود.

پونه پیل رام:داوطلب و عضو شورای اجرایی هلال احمر اهواز