داعش؛ بوم رنگی که به سوی ترکیه بازگشت

صبحانه پرس- اقدام وحشيانه انفجار تروريستي فرودگاه آتاتورك تركيه توسط چند تن از تروريست‌هاي داعش كه به راستي قابليت نام‌گذاري انسان را ندارند، صورت گرفت و در اين حادثه انتحاري انسان‌هاي بي‌گناهي كه هيچ گونه ارتباطي با عقايد و باور آن ها ندارند، كشته شدند.

ضمن اين كه عاملان حادثه نيز خودشان را قرباني كردند كه اين خود نشان از عمق عقايد انحرافي آن هاست، در عين حال چند انسان مشخص، گروه نامشخص و بزرگي را در برابر خود هدف قرار مي‌دهند؛ به راستي كه اين ترس و ضعف ننگ آور است. 

ظواهر امر نشان مي‌دهد زماني تركيه با همكاري عربستان نيروهاي تروريستي را بسيج كرده و با تجهيزات كامل نظامي به موصل عراق و رقه سوريه اعزام كردند و آن ها با يك پيشرفت غيرمنتظره‌ خود را به شهر فلوجه تقريبا در فاصله بسيار نزديك به بغداد رساندند. 

اين گروه‌ها از منظر ايدئولوژيك مورد حمايت تركيه و عربستان هستند اما استفاده ابزاري از چنين عناصر خطرناكي نشان داد كه حتا براي آنكارا و رياض هم تهديد و خطري بسيار بزرگ محسوب مي‌شوند. 

در حقيقت تروريست‌هاي داعش مانند بوم رنگي كه پرتاب مي‌شود به نزد پرتاب‌كننده باز مي‌گردد. درست در شرايط زماني‌اي كه اردوغان سعي كرده به روسيه نزديك و به روابط خود با مسكو التيام بخشد، عناصر داعشي از ليبي و تونس خود را با هواپيما به فرودگاه آتاتورك رسانده و این حادثه تروريستي را به بار آوردند. بنابراين ناآرامي تا مدتي در تركيه ادامه پيدا خواهد كرد، زيرا واكنش گروه‌هاي تكفيري و سلفي و اقدامات متقابل تا مدتي تشديد پيدا مي‌كند تا زماني كه راه‌هاي حمايت‌هاي مالي آنها مسدود شود. البته اگر عربستان هم به اين نتيجه برسد كه نبايد از تروريسم حمايت كند بنيه مالي آنها ضعيف شده و به تدريج توان خود را از دست خواهند داد. 

نكته ديگر اقدامات و رفتارهاي نامطلوب تركيه در برابر رفتارهاي مدني كرده است؛ كردهايي كه به روش‌هاي پارلماني روي آورده بودند به تدريج آن ها را از شهرهايشان بيرون راندند و خانه‌هايشان را به خاك و خون كشاندند. بنابراين ترك‌ها نگران واكنش‌هايي از سوي كردها هم هستند. 

اميد مي‌رود آن قدر كردهاي تركيه به درك بالاي اجتماعي و انساني رسيده باشند كه مبارزه مدني را در مسير مبارزه خونين و جنايتكارانه قرباني نكنند. پس از اين انفجار تروريستي و غير انساني در تركيه، تهران هم باید بيش تر از قبل به اين نتيجه برسد كه ممکن است هدف محافل سلفي تكفيري قرار گیرد. بنابراين باید مراقبت‌ها بيشتر شود و از سويي ايران بايد نسبت به ورود مهاجران خارجي به داخل هوشيارتر باشد و زمينه ورود مهاجرت‌هاي غيرقانوني، خطرناك و هم چنين پذيرش آن ها در كشور ضعيف شود. يعني بايد شرايطي به وجود‌آيد كه ثبات متقابل مهاجران خارجي در برابر قوميت‌ها و عناصر مختلف ملي كاهش يابد تا ديگر كمتر فردي در سرزمين خود احساس بيگانه بودن داشته باشد، چرا كه اين احساس بزرگ‌ترين عامل تمركز عناصر توسط نفوذی هاي خارجي است.