برداشتن گام های بلند برای حذف اقتصاد وارداتی

آراس،  شاید یکی از دلایل این تاکیدات بر حمایت از تولید داخل، رسیدن به خودباوری در این زمینه است که اگر هر ایرانی به خود باوری برسد، در اصل مسیر توسعه را پیش گرفته است اما بسیاری از مردمکه برای حمایت از تولید داخل گام بر می دارند، موضوع کیفیت پایین کالای ایرانی را مطرح می کنند که ضمن محق بودن آن  ها، در این جا یک سوال به ذهن نقش می بندد و آن این است: زمانی که یک کالای تولید شده مورد استفاده قرار نگیرد و الزامات  تولید باکیفیت و با قیمت مناسب آن رعایت نشود، آیا می توان ضعف های کالای تولید داخل را برطرف کرد و بر کیفیت آن افزود؟ قطعا جواب منفی است! 

در همین رابطه کارشناسان معتقدند" ساختار تولید ما ضد تولید و ضد توسعه است" و اگر کمی به فضای نامناسب کسب و کار و بروکراسی های اداری توجه کنیم و از حضور دلالان در این فضا هم غافل نشویم، اعتقاد کارشناسان برای ما قابل تامل است اما سویِ دیگر قضیه، تحریم های ناجوانمردانه علیه ایران است تا سلطه گران از این طریق ایران را وادار به تغییر رفتار در جهت خواسته‌های خود کنند، و اگر بخواهیم خودمان را دلداری بدهیم  شاید بخش خوب قضیه در این بحرانِ تحریم ها، کاستن از وابستگی به اقتصاد وارداتی است، همان مفهوم اقتصاد مقاومتی که در بطن شعارهای سه سال اخیر نهفته است، شعارهایی که برای برون رفت از سراشیبی اقتصادی کشور بر سال ها نامگذاری شده است.

اقتصاد مقاومتی یا توجه به اقتصاد داخل، از جمله راه های خروج یک کشور از وضعیت نا به سامان اقتصاد آن است که کشورهای توسعه یافته طی یک قرن گذشته این مسیر را طی کرده و امروز شاهد اقتصادی پویا، بازار جهانی و کالاهای با کیفیتشان در بازار هستیم. به راستی چه می شود اگر ما هم این حمایت را از کالای تولید شده ی خودمان داشتیم؟ چه می شود اگر این وابستگی به کشورهای بیگانه و سلطه جو که هدفشان نابودی اقتصاد ایران است، را به صفر برسانیم؟ و چه می شد اگر مثل تولید زعفران و پسته و فرش، غرور آفرین کالای تولیدی مان را به کشورهای توسعه یافته صادر می کردیم؟  شاید باید آحاد جامعه به این باور برسند که مصرف گرا بودن نشانی از جهان سومی بودن و تحت سلطه بودن است و اگر کالای ایرانی خریداری شود شاید بشود به توسعه صنعت و تولید در کوتاه مدت امیدوار بود اما در این میان  بخشی از تحقق حمایت از کالای داخلی در دستان دولت است و دولت برای حمایت از محصولات ایرانی باید تلاش مضاعف داشته باشد تا انگیزه تولید کننده را برای تولید با کیفیت افزایش دهد. پس رونق تولید و توسعه بخش اقتصادی، یک اقدام مشارکتی از سوی مصرف کنندگان، تولیدکنندگان و دولت را می طلبد که با تلاش مضاعف و سخت کوشی می توان از این اقدام مشارکتی، نتیجه مثبت گرفت و بر تقویت اقتصاد افزود.

حال اگر قرار باشد مردم در این اقدام نقش موثری داشته باشند، باید فرهنگسازی مورد نیاز هم صورت گرفته باشد تا یک ایرانی به خرید داخل اکتفا کند و به نوعی، کالای داخلی را مورد حمایت قرار دهد؛ با توجه به نقش محوری خانواده و قرار گرفتن خانواده در خط مقدم جبهه اقتصادی، آیا فرهنگسازی در این خصوص صورت پذیرفته است؟ قطعا همه ی این موارد در حمایت از کالای ایرانی و تحقق اقتصاد مقاومتی تاثیر مثبت و نوید بخشی دارد که انتظار می رود مسئولان امر، گام های بلندتر و محکم تر خود را برای از رده خارج کردن اقتصاد وارداتی و رسیدن به یک اقتصاد رو به توسعه و داخلی بردارند.

انتهای پیام/