نیم نگاهی به واقعه ای تلخ در دشت آزادگان

آراس، پس از سفری 5 روزه از مسقط پایتخت عمان به تهران بازگشتم با استراحتی کوتاه بامداد سه شنبه اخبار را در فضای مجازی رصد کردم.

 زادگاه همیشه حساسیت خاص خود را دارد، نخست گزارش همکار ژورنالیستم علی عبدالخانی را خواندم سپس نوشته جناب صیادی هنرمندخوش فکر، تصویری از مهندس نگراوی که زخمی برپیشانی داشت آنگاه جوابیه روابط عمومی نماینده محترم و مصاحبه نماینده با آرانیوز.

نگارنده صرف نظر از واقعیت اتفاق افتاده که قطعا بازتابی منفی در فضای مجازی یافته و چون در مراسم عزاداری محرم صورت گرفته سینه به سینه نیز نقل محافل شده است، بعنوان یک روزنامه نگار که علی القاعده نوشته ها می بایست برآیندی از افکار عمومی باشد علاوه بر تذکرات و نکته سنجی به جای دوستان مورد اشاره فوق و بدون جانبداری یا قضاوت له یا علیه نماینده یا شخص مورد کتک کاری واقع شده، سعی در نوشتاری کارشناسانه از منظر روزنامه نگاری دارم. آن مقايسه بیانیه روابط عمومی و دفتر نماینده محترم با مصاحبه ایشان است که متاسفانه در آن آثاری از هماهنگی نیست اگر به جایگاه حقوقی روابط عمومی اعتقادی وجود دارد چه نیازی به مصاحبه است؟

اگر قرار بر مصاحبه بوده چرا روابط عمومی بیانیه یا جوابیه صادرکرده است؟

 نگارنده بارها با تاکید نوشته، ضربه ای که حاج قاسم از ناحیه دوستان می خورد از ناحیه مخالفین خود نخورده است، گاه دفاع غلط بدتر از هر حمله ای است. نظیر دفاع دوستان نماینده محترم که به پیامبر یوسف تشبیه داده است. 

 

عزیزانم چه بخواهیم یا نخواهیم چه دوست داشته باشیم یا نباشیم نماینده برای 4 سال منطبق با قانون نماینده همه مردم است و پس از آن بستگی به گذر مجدد از صلاحیت ها در رقابت با سایر نامزدها بستگی به میزان و نحوه عملکرد با افزایش یا کاهش آرا، پیروزی یا شکست مواجه می شود.

 لطفا از حاشیه سازی پرهیز کنیم و با عملکرد خواسته یا ناخواسته خود سوژه دوست و دشمن نشویم.

حتی اگر آقای نگراوی پرخاش کرده باشد یا خدای ناکرده به نماینده اهانت کرده باشد برخورد فیزیکی عملی ناپسنديده و نابجا می باشد.

 او به عنوان یک شهروند تحصیلکرده حق داشته و دارد که با نماینده اش صحبت کند. مگر خود نمایندگان درجایگاه دفاع از حقوق مردم و پخش زنده جلسات استیضاح و سوال از رییس جمهور گاه ازکوره در نمی آیند؟

هرچند مصونیت قانونی دارند. حال یک جوان بیکار و متخصص در نفت چگونه شاهد این همه تبعیض در استخدام باشد و جاده های شهرش جولانگاه غیربومیان بعضا غیر متخصص باشد اما ازحق طبیعی بیان خواسته مشروع به نماینده مشروع محروم باشد.

البته در این زمان تحلیل و بررسی های ناقص تا زمانی که مسئولان امر که در مصاحبه نماینده مورد اشاره قرار گرفتنند اظهار نظر فرمایند، بعنوان یک روزنامه نگار آزاد درخواست دارم قبل از هر پاسخی افکار عمومی را لحاظ کنند.

انتهای پیام/