پارادوکس اقتصاد مقاومتی و خانواده مدیریت کشور؛ نوشتاری از حسین ملک خدایی
قطعا این باور درستی است ایران پتانسیل ها وقابلیت های بی شماری دارد که اگر از بالقوه به بالفعل درآیند حتی اگر قطره ای نفت نفروشیم می توانیم نه تنها مشکلات را پشت سر بگذاریم بلکه از توسعه پایدار ی برخوردار شویم .
رهبر انقلاب را ه برون رفت از بحران پیش رو را اتکا به ظرفیت ها وقابلیت های درونزای کشور می داند وتوصیه می کند چنانچه اقتصاد مقاومتی مد نظر ایشان بدرستی اجرا شود نیازی به رابطه با آمریکا نیست وحتی چنانچه اروپا هم از برجام خارج شود ما می توانیم روی پای خود بایستیم وکشور رابه پیش ببریم.
قطعا این باور درستی است ایران پتانسیل ها وقابلیت های بی شماری دارد که اگر از بالقوه به بالفعل درآیند حتی اگر قطره ای نفت نفروشیم می توانیم نه تنها مشکلات را پشت سر بگذاریم بلکه از توسعه پایدار ی برخوردار شویم .
رهبر انقلاب بارها اظهار گله مندی کرده اند که به این توصیه ها درست عمل نشده است.
مشکل اینجاست که اجرای اقتصاد مقاومتی نیازمند خلاقیت ، ابتکار و قدرت ریسک پذیری خانواده مدیریت کشور و چابکی و چالاکی دولت ها و روان بودن قوانین و کارآمدی نظام اداری است و همه اینها به چگونگی گزینش و انتخاب دولت مردان و همه کسانی که دست اندر کار رشد و توسعه اقتصاد کشور هستند بستگی دارد.
دولتمردان ونمایندگان مجلسی که از فیلتر استصواب شورای نگهبان عبور می کنند به استثنای تعداد معدودی قادر به ارائه ایده هایی جهت استفاده از قابلیت های درون زای کشور نیستند.
خانواده مدیریت کشور قدرت ریسک ندارد ایده پرداز نیست سیستم اداری ناکارمد وتنبل است ملاکهای شایسته سالاری بهم ریخته و غیر استاندارد است قوانین دست وپا گیرهستند، سرمایه گذار داخلی را فراری می دهند سرمایه گذار خارجی جای خود دارد.
گره این پارادوکس در فراتر از قدرت سه قوه است
این گره تنها به دست رهبر انقلاب باز می شود
نظرات بینندگان
آخرین اخبار