
به گزارش فانوس، ساعاتی پیش، فیلمی ناگوار از انباشت و سوختن زباله در منطقه حفاظتشده میشدغ و امالدبس استان خوزستان درسایت ها منتر شده که حکایت از ویرانی تاسفبار این عرصه ارزشمند محیط زیست دارد؛ زیستگاهی تا چندی پیش جولانگاه دستههای بزرگ آهو بود و حالا به دوزخی بدل شده که نابودی زیستمدانش را نظاره میکند.
مالچ پاشی نفتی، معدنکاوی و تخریب بافت صخرهای منطقه که زیستگاه قوچ و میش است، ناامنی حاصل از حضور شکارچیان، تردد دامداران و گلههای دام و البته کشت و زرع و توسعه آن در بخش عظیمی از منطقه که یکی از پیامدهای آن ایجاد کانال آبرسانی پای پل در وسط زیستگاه آهو است باعث شده تا جمعیت حیات وحش منطقه حفاظت شده میشداغ و امالدبس و به ویژه آهو به شدت رو به کاهش بگذارد. بخشی از آهوان منطقه به دنبال گریز از ناامنیهای مذکور، به منطقه الطیب عراق پناه میبرند. جایی که شکارچیان عراقی با اسلحه در کمین نشستهاند تا میهمانی خونینی را برایشان ترتیب دهند.
همچنین به گزارش دیده بانان محیط زیست و حیات وحش ایران، منطقه حفاظت شده میشداغ با وسعت 54,363 مابین شهرهای بستان و عبدالخان در غرب استان خوزستان قرار گرفته است و در سال 1390 از منطقه شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقا یافته است. این منطقه به نام منطقه حفاظت شده میشداغ و ام دبس نیز شناخته می شود. منطقه حفاظت شده میشداغ و امالدبس منطقهای است با سیمای کوهستان، تپه ماهوری و دشتی که نقاط مرتفع آن کمتر از 500 متر ارتفاع دارد.علاوه بر آن تپه های شنی نیز در منطقه به وفور یافت می شود که حرکت شنهای روان برخی از قسمت های منطقه را تهدید میکند. زیستگاه میشداغ در حال حاضر تنها منطقه ای است که می توان تعداد محدودی از آهوان استان خوزستان را در آن دید.
با این اوصاف و با نگاهی به تابلوی نصبشده در این منطقه به نظر میرسد مسئولان محیط زیست حتی هنوز نسبت به تعویض عنوان این منطقه از «منطقه شکار ممنوع» به «منطقه حفاظتشده» هم اقدام نکردهاند چه برسد به آنکه در عمل تدبیری به حال حفاظت از این منطقه فراموششده بیندیشند.
منبع: تسنیم