غلامرضا فروغی نیا: کاهش تعداد اعضای شورای شهر، باعث کاهش مشکلات مدیریت شهری می شود
آراس-سپیده اسکندری- غلامرضا فروغی نیا کارشناس ارشد برنامه ریزی اقتصادی و مدیر مسئول نشریه اقتصاد بومی در گفتگو با خبرنگار آراس، در خصوص کاهش تعداد اعضای شورای شهر اظهار کرد: اگر از لحاظ تئوریک بنگریم، هر چه تعداد اعضای شورای شهر بیشتر باشد، امکان دسترسی مردم به سیاست گذاران شهری بیشتر می شود و نظرات آن ها می تواند جنبه ی عینی تری به خود بگیرد. ضمن این که امکان مشارکت جامعه در زمانی که تعداد افراد شورای شهر بیشتر باشد، افزون تر است. بنابراین تقلیل آن مثبت نیست.
سردبیر روزنامه صبح کارون افزود: اما با بررسی واقعیت ها در چهار دوره ی شورای شهر، می بینیم که افزایش تعداد اعضای شورای شهر تنها به دردسرهای تصمیم گیری افزوده است و افرادی هم که وارد شورا شده اند، فاقد توانایی های علمی و فنی بوده اند و عملا شهرداری ها به صورت یک شرکت سهامی در دستان اعضای شورا قرار گرفته و شهردارها نیز قدرت مانور کمتری داشته اند و دائما می باید به فراکسیون های داخلی شورا سهم دهند تا مانعی در برابر شهرداری نباشند. پس از این حیث، کاهش تعداد اعضای شورای شهر، باعث کاهش مشکلات مدیریت شهری خواهد شد.
مدیرمسئول هفته نامه اقتصاد بومی تصریح کرد: متاسفانه داوری در این دو مقوله(تئوریک و عمل) را اگر بنگریم،کفه ترازو به سمت کاهش تعداد اعضای شورا بیشتر است. اما اگر در این دوره ها به ویژه دوره ی چهارم اعضای شورا می توانستند نمونه ی موفق از الگوی توسعه ی اعضای شورا و افزایش آن را ارائه دهند، یقینا این ذهنیت برای کاهش تعداد اعضای شورای شهر در ذهن قانون گذاران شکل نمی گرفت. برای این واقعه باید گفت متاسفیم. این فرصتی بود که سوخته شد.
فروغی نیا با اشاره به بیان که اگر تجربه ی چهار دوره شورای شهر می توانست در جامعه خوش بدرخشد، ذهنیت قانون گذار به سمت افزایش اختیارات حرکت می کرد، اذعان داشت: این تمرین دموکراسی بیش از آن که به سمت توسعه ی شهرها و علمی کردن مدیریت حرکت کند، به سمت معادله های شخصی و گروهی افراد سوق یافت؛ در حالی که می توانست نقش تاثیرگذاری در توسعه و رفاه شهرها ایفا کند.
سردبیر روزنامه صبح کارون از عدم وجود مکانیزم نظارت و کنترل به عنوان حلقه ی مفقوده ی اختیارات شورا نام برد و گفت: اگر قانون گذار می توانست نظارت بیشتری بر نظرات و رفتار اعضای شورا اعمال کند، شاید زمینه برای توسعه ی اختیارات پیش می رفت اما این دو کفه یعنی اختیارات و نظارت با یکدیگر هم خوانی ندارند.
فروغی نیا در خصوص انتخاب شهردار با رای مردم یا انتخاب شورا، به تجارب سال های قبل اشاره کرد و افزود: به تجربه ثابت شده شهرداری که از درون آرای شورا بیرون زده باشد، تابع معادلات و و زد و بندهای نشست های شبانه ی اعضای شورا خواهد بود. شهرداری با این پایه که بخواهد وارد عرصه ی تصمیم گیری شود، شهرداری ناتوان و تابع اشارات کسانی است که در هدایت وی به سمت کرسی شهرداری نقش داشتند. از این لحاظ، اگر انتخاب شهردار با رای مستقیم مردم باشد، اعضای شورا بدون هرگونه ملاحظه ای به سمت و سوی وطایف ذاتی خویش یعنی تدوین قوانین و مقررات و بررسی فنی لوایح و طرح ها و نظارت پیش خواهند رفت و شهردار نیز وامدار هیچ عضو شورا نخواهد بود و با قدرت مدیریت خواهد کرد.
نظراتی کاملا صائب و درست و کارشناسی شده است