آموزش پنهان بی نظمی در شهر اهواز! نوشتاری از غلامرضا مومنی

انبوهی از منقل های بزرگ پر از آتش در معابر اصلی و شاهراه های پارک و نمایشگاه قلیان های جورواجور که بدون توجه به اینکه چمن است یا پیاده رو ،محل عبور مردم است یا نشستن آنها، در جای جای پارک خود نمایی می کرد.

بعد از مدت ها با بچه ها سری به پارک ساحلی اهواز زدیم. از همه دردسر هایش مانند نبودن جای پارک، عدم تمیزی معابر و چمن ها ، نداشتن زیبایی های ابتدایی یک پارک در یکی از بهترین نقطه های شهر اهواز که بگذریم با صحنه جالبی مواجه شدم.

این صنف بی مجوز! و بیخیال دموکرات! به قدری در این پارک آزادی عمل داشتند که اقدام به چیدن صندلی برای مشتریان خود و قرلر دادن منقل در کنار صندلی ها روی چمن کرده اند به گونه ای که در این پارک هر نشانه ای از هر چیزی به ویژه قلیان یافت می شد به جز خود نشانه های هویتی یک پارک!

فارغ از این حقیقت که عمده جوانانی که اقدام به این کار می کنند بیکار هستند و به شکلی برای خود شغلی دست و ما کرده اند، نمی توان از وضعیت بوجود آمده و کریه شدن چهره شهر به سادگی گذشت. این بی نظمی و کریه المنظری پیام های بسیاری دارد که ظاهرا مسئولان شهر قصد توجه به آن را ندارند.

من بارها خطاب به برخی مسئولان گفته ام اگر توان جمع آوری اینها را ندارند و یا جمع آوری آنها با این وضعیت ممکن است بحران ایجاد کند ،تا بحرانی تر نشده است باید آنها را ساماندهی کرد. ساماندهی که دیگر برخورد نمی خواهد.

پیشنهاد دادم شهرداری و زیباسازی شهرداری با معماری شیک و جذاب اماکنی را در جای جای ساحلی احداث کند که از بیرون منظر زیبایی داشته و از درون همین ها تحت نظارت، به عرضه قلیان و صبحانه و دیزی و امثال آن بپردازند. اینگونه هم از نظر بهداشتی کنترل می شوند، هم اشتغال واقعی ایجاد می شود ،هم بهداشت رعایت می شود و هم از نظر امنیتی شرایط لازم را برای کنترل شهر ایجاد می نماید و از همه مهمتر خانواده ها و کودکان در معرض آموزش پنهان این آموزه های نامطلوب قرار نمی گیرند.

اینگونه هم منبع درآمدی برای شهررداری و دارایی و بیمه می شود و هم چهره شهر زیباتر و منطقی تر خواهد شد . مشروط بر آنکه شهرداری چی ها اماکن ساخته شده را به همین ها بدهند و نه به خواص مورد نظر خود تقدیم کنند و با اینها برخورد نمایند!

تا چه پیش آید و چه در نظر افتد .