از سگهای زنده یاب تا مدیران زنده کش؛ نوشتاری از بابک مختاری دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز
سگهای زنده یاب نجس هستند یا مدیران ناتوانی که با بی تدبیری بر ابعاد بحران افزوده و افراد دیگری را هم به واسطه ناکارآمدی خویش به کام مرگ می کشانند؟
آراس: زلزله قابل پیش بینی نیست اما خسارات و تلفاتش قابل کنترل اند. سگ های معمولی و سایر حیوانات به صورت غریزی می توانند وقوع زلزله را پیش بینی کنند اما انسان با غریزه اش قادر به این کار نیست؛ ولی می تواند به مدد اندیشه،دانش و تجربیات پیشین، از پیامدهای فاجعه بار زلزله بکاهد. سگ های آموزش دیده بعد از زلزله می توانند با تشخیص جای افراد زنده، باز هم از تعداد تلفات بکاهند و افراد توانمند و کارآزموده هم با مدیریت مناسب بحران، می توانند ابعاد ویرانگر فاجعه را کاهش دهند.
یادم هست بحث حرمت کار کردن با سگ های زنده یاب به خاطر نجس بودن آنها، در ابتدای زلزله بم مطرح شد اما خیلی زود به خاطر واکنش های صریح و سریع مردمی و عقلای قوم در محاق رفت. چند روز پیش گزارشی دیدم که فردی می گفت به واسطه سروصدای مداوم سگ ها ، خود و همسرش از مرگ حتمی نجات یافتند. آن خاطره زلزله بم و حکایت این مرد، مرا بر آن داشت که سوالاتی را با خودم و با شما مطرح کنم.
براستی آیا سگ هایی که از روی غریزه زلزله را تشخص می دهند و با سروصدای فراوان سعی در نجات خود و صاحب خود دارند؛ نجس هستند؟ یا مهندس ناظری که با علم به ایمن نبودن ساختمان، برگه نظارت را امضا می کند؟ یا استاد دانشگاهی که او را را آموزش داده است؟ یا پیمانکاری که مصالح بی کیفیت را در ساختمانها به کار می برد؟ یا مدیرکلی که با علم به بی صلاحیتی پیمانکار، پروژه را به او واگذار می کند؟ یا نماینده مجلس یا عضو شورای شهری که به هر قیمت می خواهد پیمانکار حامی خود را در مناقصه برنده کند؟ یا وزیر و وکیل و فرد متنفذی که اعتبارات را ناعادلانه به سوی مناطق مرفه تر و استان خود سرازیر می کند؟ کدامیک نجاست شان بیشتر است؟ سگ های زنده یاب نجس هستند یا مدیران ناتوانی که با بی تدبیری و کم کاری بر ابعاد بحران افزوده و افراد دیگری را هم به واسطه ناکارآمدی خویش به کام مرگ می کشانند؟
اگر خوب فکر کنیم هر کدام از ما شاید، حداقل کمی، نان مان آغشته به خون قربانیان این زلزله و سایر قربانیان حوادث طبیعی و غیرطبیعی باشد؛ گروهی با اعمال سوداگرانه و سودجویانه خود در این جنایات شریک، و گروهی دیگر هم با بی تفاوتی و سکوت نابجای خویش در تداوم این روند نامیمون سهیم اند. شاید وقت آن رسیده باشد که با این همه حادثه و فاجعه کم کم بیدار شویم و امر به معروف و نهی از منکر را محدود به تار موی زنان نکنیم و نجاست را منحصر به سگان ندانیم و بر سر هر صاحب منصبی که کارش را درست انجام نمی دهد فریاد بزنیم وگرنه این فساد خانمانسوز تا چند نسل بعدمان را هم خواهد سوزاند.
پی نوشت: از زلزله بم گفتم بی انصافی است از مدیریت میدانی و مجاهدت محمدعلی کریمی استاندار محجوب کرمان هنگام فاجعه بم یادی نکنم. نمی دانم چرا این مدیر متخصص و متعهد که اتفاقا اصلاح طلب و رییس ستاد آقای رییس جمهور در استان کرمان بوده؛ رییس هلال احمر یا سازمان مدیریت بحران نشده است تا از تجربیات ایشان در هنگام بلایا استفاده مفید شود.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۷
مریم
| 
۱۲:۴۷ - ۱۳۹۶/۰۹/۰۱
باسلام در مقطع کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری دانشجوی دانشگاه شهید چمران بوده ام نکاتی و انتقاداتی چند را در خصوص گروه شیمی که دکتر مختاری هیات علمی آن هستند عرض می کنم : ایشان قبل از هرچیز مسایل موجود در بیخ گوش شان را حل کنند !
- دانشگاه و اساتید بی رویه ٬
بدون درنظر گرفتن پیش زمینه های لازم و بدون درنظر گرفتن ظرفیت ها پتانسیل های موجود و صرفا بخاطر پذیرفته شدن فامیل و آشنا یا چاپ چند مقاله بیشتر به هر قیمتی ! دانشجوی دکتری نپذیرند !
-امام خمینی (سره) می فرماید
همه ما مامور به اداي تكليف و وظيفه ايم نه مامور به نتيجه!
نوشتن و ارائه ی مقالات بیشتر به هر قیمتی ! بدون در نظر گرفتن شناسه های اخلاق علمی بدون در نظر گرفتن اخلاق حرفه ای ،بدون درنظر گرفتن حس تعهد و مسوولیت پذیری اساتید ! نباید به عنوان امتیاز علمی برای اساتید محسوب شود !
- قانون و مقررات صرفا برای دانشجویان نوشته نشده است ! اساتیدی که تخلف می کنند باید مورد بازخواست قرار بگیرند وخطاها و اشتباهات خودرا جبران کنند نه آنکه ویترین وار ونمایشی مورد تقدیر و تشویق قرار بگیرند ! وحتی ارتقا پیدا کنند ! با پاک کردن صورت مسائل به جای حل مسائل مشکلی یا مشکلاتی حل نمی شود !
- دانشجو باید حق حرف زدن و اعتراض نسبت به عملکرد آموزشی و بخصوص پژوهشی اساتید داشته باشد و زمانیکه اعتراض کرد صرف دانشجو بودن ضعیف کش نشود و یا بخاطر جانبداری بی چون و چرای اساتید از یکدیگر حقوقش پایمال نشود !
- دانشگاه و بخصوص اساتید اگر جایگاهی دارند اگر تخصص و ادعایی دارند می بایست از آن برای رسیدن به اهداف عالی جامعه استفاده کنند می بایست از آن برای حل مشکلات اساسی جامعه و بخصوص نسل جوان و دانشجو استفاده کنند نه آنکه از جایگاه و اختیارات خود برای زورگویی به دانشجویان وسواستفاده از دانشجویان استفاده کنند !
پذیرفته شدن در مقطع دکتری ، ادامه ی تحصیل در مقطع دکتری و فارغ التحصیل شدن در مقطع دکتری نباید مشروط به سواستفاده ی علمی و غیر علمی از دانشجو و یا گفتگوهای قبل از آزمون باشد !
- اساتید بخاطر اختلافاتشان بایکدیگر یا بخاطر تسویه حساب با یکدیگر یا بخاطر رقابت بایکدیگر دانشجویان را قربانی نکنند ! اساتید و گروههایی که ظرفیت محدودی برای پذیرش دانشجو دارند و یا توانایی انجام کارها و پروژه های مشترک و گروهی را ندارند در کارها و پروژه های مشترک وارد نشوند ! دانشجو آسیب می بیند !
- دانشگاه محلی برای تبادل آرا افکار عقاید نظرات و رویش اندیشه هاست نه محلی برای باندبازی و جناح بندی وجبهه گیری وبرقراری دیکتاتوری توسط برخی اساتید که به قول خودشان قدیمی و باسابقه هستند !
- برخی اساتید گرامی هرچند از دانش بسیار و سوابق خوب برخوردارند پس از گذراندن سالهای خدمت خود و رسیدن به مرحله ی بازنشستگی به دلیل کهولت سن دیگر از عهده ی انجام مسئولیت های خود برنمی آیند ولی همچنان سالها پس از بازنشستگی حضور دارند آیا بهتر نیست این مسئولیت ها را به نیروهای جوان تر و تازه نفس واگذار نمایند ؟!!
نظرات بینندگان
آخرین اخبار