وزیر نفت چه اندیشه ای در سر دارد؟

طی دو ماه اخیر انتقاداتی صریح و بی پرده بر عملکردبیژن نامدار زنگنه وزیر فعلی نفت توسط تحلیل گران و متخصصان انرژی؛ نیرو و سیاست نگاشته شد که جمع بندی این مطالب گویای این است که مشار الیه نسبت به بخش مهمی از جغرافیای ایران یعنی استان مهم و استراتژیک خوزستان که از قضا خاستگاه نفت و انرژی این کشور است مهری در دل ندارد...

*پرده اول... دوره تصدی وزارت نیرو توسط بیژن نامدار زنگنه

تصور می شد زنگنه که با کوله باری از تجربه و عملکرد مثبت در دوره تصدی وزارت جهاد سازندگی به وزارت نیرو پا نهاده بود منشا خیر و تحولات ارزنده در این وزارت می شود اما وی که هنوز هم مشخص نیست از چه مکتب یا ایدئولوژی مدیریتی تبعیت می کند که نتیجه آن انهدام و فروپاشی ساختارهای قوی و منسجم است!

در یک اقدام کاملا نسنجیده اولین خطای خود را با چند پارچه کردن شرکت های تابعه وزارت نیرو استارت زد.

این پدیده در استان خوزستان نمود بیشتری داشت چرا که تاپیش از آن سازمان آب و برق خوزستان دارای ابهت و جایگاه ویژه ای بود ولی پس از چند پارچه شدن، اقتدار از مدیر عامل این سازمان که سابق بر آن از میان افراد استخوان دار و بسیار حرفه ای انتخاب می شد گرفته و عملا به یک پست تشریفاتی تبدیل گردید.

آیا آقای زنگنه از این اقدام خود حذف یک رقیب بالقوه را در سر می پروراند یا علی رغم ادعای وی و اطرافیانش نشانه بی تدبیری جناب وزیر است ؟

به هر تقدیری پس از وارد کردن این ضربه مهلک به ساختار مدیریت نیرو در خوزستان زنگنه از عرصه این وزارت کنار رفت

*پرده دوم... دوره تصدی وزارت نفت توسط بیژن نامدار زنگنه

وزارت آقای زنگنه در نفت نیز همان پیامد وزارت نیرو را به دنبال داشت و منجر به چند پارچه شدن شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب شد وی باز هم الطاف بی کران خود را نثار خوزستان به عنوان مهم ترین استان نفتی کشور نمود تا باز هم استراتژی فروپاشی را اجرا کرده باشد! البته شاید هم حق داشت چرا که مدیر عامل مناطق نفت خیز جنوب نیز همواره از میان اشخاصی برگزیده می شود که اگر دارای تخصص و تجاربی بیشتر از وزیر نفت نباشد کمتر از او هم نیست!

افکار عمومی علی رغم اینکه حافظه ضعیفی دارند از بهره هوشی به مراتب بیشتری از جناب زنگنه برخوردار هستند و به این نکته پی برده اند که زنگنه اهل رقابت سازنده نیست و حتی در فضای صمیمی که کارها در پرتو رفاقت پیش می رود وی به رقابت تخریبگرایانه روی می آورد چرا که در پس زمینه ذهنی او این تصور وجود دارد که خطر اشغال صندلی وزارت همواره او را تهدید می کند و باید دشمن فرضی را حذف کند!

از قرار معلوم دستور کار ایشان اگرچه با هدف خدمت نوشته شده است و شکی در آن نیست اما این خدمت در راستای تسریع در روند انجام امور غیرتوسعه ای است و اصولا در اندیشه و تفکر وی مفهومی به نام توسعه وجود ندارد مگر توسعه ی بی خردی، آشفتگی، اضمحلال و انحلال! زنگنه این بار نیز دین خود را به خوزستان ادا نمود و با وارد کردن صدماتی جبران ناپذیر به بدنه مدیریت نفت در این استان دیر یا زود از این عرصه نیز کنار خواهد رفت که البته نگارنده امیدوار است این بار در ردای صدارت دفاع یا اطلاعات بازنگردد که مشخص نیست با این میزان بهره هوشی و درک شرایطی که وی از آن برخوردار است برای مرزها و امنيت خوزستان چه نقشه ای در سر بپروراند!

*پرده سوم... دخالت زنگنه در مدیریت سیاسی خوزستان

در آخرین پرده ی این نمایش به کارگردانی و بازیگردانی بیژن نامدار زنگنه در استان خوزستان، عبدالحسن مقتدایی استاندار خوزستان که از وزارت نفت به وزارت کشور مامور به خدمت شده بود در مهر ماه سال  94بازنشست شد اما به درخواست وزیر کشور بازنشستگی او تا آبان ماه سال 95 تمدید شد، در 14 فروردین سال جاری بر اساس بروکراسی اداری استاندار خوزستان مجددا موضوع بازنشستگی خود را به وزیر کشور به عنوان وزارت خانه مقصد و وزیرنفت به عنوان وزارت خانه مبدا اطلاع داد و با ذکر سوابق از تمدید مدت بازنشستگی خود تا آبان ماه سال جاری نیز خبر داد که این یک روال معمول اداری برای بازنشستگان است.

 با توجه به این نکته که مقتدایی یکی از استخوان دارترین و متخصصین مجرب صنعت نفت در سطح کشور است که به گفته معاون اول ریاست جمهوری در شورای اداری استان خوزستان وی چیزی از یک وزیر کم ندارد و با عنایت به آنچه که در مورد روحیات زنگنه شرح داده شد در ذهن زنگنه تبدیل به یک دشمن فرضی شده بود بنابراین زنگنه فرصت را مغتنم شمرد و به بهانه نامه 14 فروردین مقتدایی، بازنشستگی وی را اعلام نمود!

حال آنکه فحوای نامه مقتدایی چیز دیگری بود. وزیر کشور می تواند درخواست تمدید بازنشستگی نیروهای مامور به خدمت به وزارت خانه خود را ارائه دهد اما نمی تواند این نیروها را بازنشست نماید و اختیار موافقت یا مخالفت با درخواست بازنشستگی نیروهای مامور به خدمت با وزارت خانه مبدا است بنابراین منطقی و عقلانی اگر نگریسته شود آن فردی که مقتدایی را بازنشست اجباری نمود بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت است تا علاوه بر بیرون راندن رقیب قدری مانند مقتدایی بازهم ارادت! خود را به خوزستان اثبات کرده و این بار مدیریت سیاسی و اجرایی این استان را در هم کوبیده باشد. ( رجوع شود به یادداشت نقش وزیر نفت در برکناری مقتدایی منتشر شده در فيدوس مورخ 12 خرداد 95 )

زنگنه به دنبال چه چیزی است؟ رده سنی و تجارب وی نمی تواند این احتمال را به ذهن متبادر سازد که اقدامات او سهوا و نشات گرفته از بی اطلاعی باشند، اگر چنین باشد جای تاثر دارد که یکی از مهم ترین و حیاتی ترین وزارت خانه های کشور توسط شخصی اداره می شود که در پایان عمر سیاسی و اجرایی خود درآغاز مسیر یادگیری و تجربه اندوزی است البته اگر باشد!

اگر هم اقدامات او تعمدی است پس او تئوری مرگ خوزستان را با فلج کردن مدیریت نیرو، نفت وسیاسی- اجرایی این استان در ذهن می پروراند و این هدف را قدم به قدم دارد به مرحله اجرا در می آورد تا به هر ترتیبی که شده است مانع از پیشرفت،توسعه و رونق اقتصادی، اجتماعی, علمی و ... شود!

خوزستان نباید مرهم زخم های شخصیتی این فرد باشد و با افلیج نمودن این خطه هیچ چیزی به داشته های او اضافه نمی شود چرا که هیچ چاهی با آب دستی ریختن پر نمی گردد و متاسفانه جناب زنگنه از درون تهی است اما با بیرون تسویه حساب می کند و چون تا یک بیمار نپذیرد که بیمار است درمانی صورت نخواهد گرفت این دور باطل همچنان ادامه دارد!

گویا دیدگاه وزیر نفت با دیدگاه بنیان گذار انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری نسبت به خوزستان تعارض جدی دارد. از دیدگاه وزیر نفت خوزستان به عنوان شاهرگ حیاتی کشور باید قلع و قمع شود لذا انتظار می رود رئیس جمهور محترم زیر مجموعه و کابینه خود را غربال نماید تا افکار عمومی اقدامات ضد توسعه ای برخی از وزرا را به حساب ایشان ننویسند.

منبع : اعتماد ملی خوزستان