آراس:
۱۶ و ۱۷ شهریور جشنواره فرهنگی استان خوزستان در برج میلاد تهران برگزار گردید، این موضوع سبب شد تا نگارنده در اندازه توان فکری و اطلاعات خود در قالب گزاره هایی کوتاه، نگاهی گذرا به سهم و نقش دانشگاه های استان و آموزش عالی در رشد و توسعه فرهنگی در استان داشته باشد، ناگفته نماند که دانشگاه ها در هر استان، فی نفسه یک دستگاه ملی به شمار می ایند ولی با این وجود از تاثیرات استانی و محلی انها نباید غافل بود.
این سهم و نقش را در جنبه های زیر می توان به روشنی دید:
۱_حضور دهها استاد و پژوهشگر بویژه در رشته های علوم انسانی در درازای شصت سال حضور آموزش عالی مدرن در خوزستان قطعا نقش تاثیرگذاری در توسعه فرهنگی خوزستان داشته است.
۲_ وجود دهها کتابخانه، مراکز پژوهشی و دایر شدن کلاس های درس و نوشتن مقالات علمی و برگزاری سمینارها در دانش های گوناگون قطعا در دراز مدت، موجب توسعه فرهنگی شده است.
۳_پرورش و اموزش نیروی انسانی و دانش اموختگی هزاران کارشناس در رشته های علمی و ورود انان به دستگاه های اجرایی و بویژه به عنوان مدرس و اموزگار در مدارس بی گمان به تربیت دانش اموزان و تاثیرگذاری در نوع بینش فرهنگی و باورها و ویژگی شخصیتی ایشان می انجامد.
۴_ حضور استادان و دانشجویان از استان های سراسر کشور در دانشگاه های خوزستان مقدمه ای برای پیدایش چند فرهنگی شدن اهالی بومی خوزستان گردیده است.
۵_ خصلت های نیک شخصت های علمی در گفتار و رفتار ایشان، بطور نامحسوس به دانشجویان انان منتقل می شود. در شصت سال گذشته استادان و پژوهشکران زیادی به شکل الگوی رفتاری تاثیرات فراوانی را بر شاگردهای خویش نهادینه کرده اند.
۶_ حوادث و اتفاقات مهمی که در چند دهه گذشته در استان خوزستان رخ داده است بی گمان همراه با نقش و تاثیر فرهنگی دانشگاهیان بوده است. حضور دانشگاهیان در پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی، رشد هنر در برخی شهرهای خوزستان، کمک در رسیدگی به اسیب های اجتماعی و بالاخره انجام تحقیقات راهبردی در زمینه های زیست محیطی و کشاورزی که موجب اشتغال و افزونی ثروت شده است، از برجسته ترین مصداق های این نقش می توان برشمرد.
۷_ حضور علمی استادان دانشگاه و دانشجویان در رسانه های دیداری و نوشتاری استان خوزستان که موجب ارتقای سطح علمی ابزارهای اطلاع رسانی شده است، بطور خزنده تاثیر شگرفی در شکل گیری فرهنگ نوین در میان مردم داشته است.
۸_ حضور دسته هایی از دانشگاهیان در احزاب و تشکل های سیاسی ضمن بالا بردن اعتبار سیاسی و کیفی احزاب، در شخصیت سازی و پیشبرد اخلاق سیاسی کنشگران اجتماعی بی تاثیر نبوده است.
ناگفته پیداست که تغییرات فرهنگی به تدریج و خزنده انجام می پذیرد و در درازای زمان مشهود می شود.