آراس: مقام معظم رهبری در دیدار با طلاب و روحانیان استان تهران به مناسبت شروع سال تحصیلی، ضمن برشمردن توفیق های جمهوری اسلامی، بیان فرمودند که تا رسیدن به جامعه اسلامی و دولت اسلامی راه بلندی در پیش داریم و این دو امر هنوز تحقق کامل نیافته است.
نیک روشن است که کانون و نقطه ثقل جامعه اسلامی را مردم و مناسبات میان انها تشکیل می دهد و کانون و نقطه ثقل دولت اسلامی را سلسله ای از مدیران و مسئولان شامل می گردد.
ناگفته نماند که صفت اسلامی بودن ناظر بر کیفیتی است که غایت و نقطه مطلوب ان که بتواند رضایت ما را برآورد، حد ندارد و دایما رو به پیش دارد.
مقام رهبری در این بخش از سخنان خویش، ضمن ابراز نارضایتی و بسنده نکردن به وضع موجود خواهان ادامه حرکت به سوی رسیدن به مطلوب اعلی شدند.
در بررسی و واکاوی چرایی تحقق نیافتن جامعه و دولت اسلامی لازم است به پرسش های زیر پاسخ داده شود:
۱_با توجه به گوناگون بودن تلقی ها از اسلام، تلقی حداقلی و حداکثری از اسلامی بودن چیست؟
۲_ ایا اسلامی نشدن جامعه و دولت نشان از عدم پایبندی عملی مردم و مسئولان به اموزه های اسلامی دارد؟
۳_ علل و زمینه های اسلامی نشدن جامعه و دولت، به مناسبات داخلی کشور بازمی گردد یا عوامل بیرونی و کشورهای دیگر در ان دخیل هستند؟
۴_ سهم فقدان مدیریت استراتژیک و برنامه ریزی بلندمدت و فقدان مدیریت دانش در نظام اجرایی کشور در ناکام ماندن در دستیابی به جامعه و دولت اسلامی چقدر است؟
۵_ایا وجود خطا و اشتباه در هدفگذا ی ها و سیاست های کلی نظام، موجب عدم تحقق جامعه و دولت اسلامی شده است؟
۶_ اتخاذ شیوه ها و روش های ناکارآمد و غلط در اجرای برنامه ها، چه سهم و نقشی در عدم دستیابی به جامعه و دولت اسلامی دارد؟
پاسخ به پرسش های یاد شده و پرسش های مانند ان، تا حدودی می تواند زمینه های گفت و گو و نقد و بررسی علل تحقق نیافتن اهداف بنیادین نظام جمهوری اسلامی را روشن نماید و در همین راستا، فراهم شدن زمینه های اسیب شناسی در تمام عرصه های اجتماعی توسط دانشگاهیان و حوزویان از اهمیت خاصی برخوردار است.