کاش آخرین "هفته دولت" باشد!/ نوشتاری از دکتر حسن دادخواه

آراس: سه دهه پیشتر، پس از حادثه تروریستی انفجار دفتر نخست وزیری و به شهادت رسیدن شهیدان رجایی و باهنر، سالروز شهادت این دو بزرگوار، هفته دولت نامیده شد. قوه مجریه و دولت ها، در این هفته خدمات و عملکرد یکساله خود را در قالب های مختلف به اطلاع عموم مردم می رساند و مراسم بزرگداشت ان دو شهید عزیز نیز برگزار می گردد. پیش فرض انجام تبلیغات از سوی دولت ها، این بوده است که :

۱_ دولت تصدی گر است و به عنوان متولی بزرگ که بیشترین سرمایه را در اختیار دارد، به مردم خدمات می رساند.

۲_ چشم و دهان مردم همواره باید به دستان دولت دوخته شود تا نیازهایشان برآورده شود.

این دو پیش فرض، با تعریف جدیدی که از دولت به دست امده است در تضاد و تخالف کامل است. در این تعریف جدید:

۱_ دولت تصدی گر نیست و فقط سیاست گذار و ناظر است.

۲_  بیشترین سرمایه در دست مردم و بخش خصوصی است.

۳_ کارها به دست مردم انجام می شود.

۴_ چشمان و دهان مردم به دستان دولت دوخته نشده است.

۵_ دولت ها کوچک هستند و بر مردم چیرگی اقتصادی ندارند.

بر این پایه، برگزاری هفته دولت و تمجید از تصدی گری ان و به رخ مردم کشیدن خدمات دولتی، مفهومی جز در حاشیه قرار دادن مردم در فعالیت های اقتصادی در پی ندارد. در شرایط کنونی، دستان و دهان مردم همچنان به سوی دولت دراز است و مردم در انتظار وقوع معجزه از سوی دولتمردان هستند تا گره از کارشان گشوده شود. بخش زیادی از بودجه دولت صرف پرداخت حقوق به کارمندان می گردد و با بزرگ ماندن دولت ها، امکان تحول زایی و حرکت به جلو از تن کرخت دولت کاهش می یابد. کارآفرینی و بهره وری در ساختار " دولت محور" ، از سیستم برنامه ریزی کشور رخت می بندد و به دلیل بالا رفتن هزینه تولید، قیمت کالاها افزون می شود.نظام دیوانسالاری امکان نواوری و خلاقیت را می گیرد  و رقابت در اقتصاد از بین می رود.

از این رو، ارزو می کنیم که هفته دولت در سال ۱۳۹۶ اخرین هفته دولت باشد!!