چرا در حادثه متروي شهر ري، صداو سيما حق را به روحاني مضروب مي دهند؟/ نوشتاری از دکتر محمد کیانوش راد
قضاوت و صدور حكم عجولانه و زودهنگام داود پيامبر براي همه ما درس آموز است.
زندگي آدميان پر است از قضاوت هاي احساسي پيشداورانه ، متعصبانه ، صنفي ، قومي و حتي مذهبي ، قضاوت هايي كه در بسياري از موارد پر از خطا و ظلم به ديگران است. آيا واقعا در اين حادثه فرد روحاني فرشته و فرد غير روحاني شيطان است ؟
حالا قصه متروي شهر ري ودرگيري و نزاع فردي - كه هيچ از او نمي دانيم، با يك روحاني، كه بازهم از جزئيات ماجرا هيچ نمي دانيم.
تعجب آنجاست كه هنوز كم و كيف موضوع روشن نشده است ، اما سيل حمايت ها از روحاني مضروب طنين افكن شده است. پيش از آنكه دقيقا موضوع نزاع روشن گردد. هر قضاوتي تنها پس از بررسي تمامي ابعاد ماجرا بايد انجام شود
در قران آمده است دوبرادر يكي ٩٩ گوسفند و برادر ديگر يك گوسفند داشت. صاحب يك گوسفند شكايت به داوود پيامبر برد كه : برادرم كه ٩٩گوسفند دارد ، تنها گوسفند من را مي خواهد از آن خود كند.
داوود به فوريت و قبل از بررسي موضوع ، حكم ناعادلانه داد و برادر صاحب ٩٩گوسفند را محكوم
كرد و .....و چه قضاوت عجولانه و اشتباهي. قضاوتي كه مورد عتاب خدا قرار گرفت.
در حادثه متروي شهر ري ، ظاهرا همه حمايت ها از روحاني و همه حكم ها عليه ضاربي است كه اكنون جان باخته است.
صرف نظر از هر قضاوتي ، مشاهده فيلم شليك به ضارب ، تاثر برانگيز و حقيقتا تاسف بار است.
شليك مستقيم واز فاصله نزديك به فردي كه عصبي و پرخاشگرانه فرياد مي زند چه توجيهي قانوني و يا امنيتي دارد ؟؟
اصلا فرض كنيد ، جوان ضارب ، صد در صد محكوم باشد ، آيا متهم در شرايطي بود كه بايد اينگونه با شليك مستقيم و منجر به مرگ مواجه شود ؟
آيا دستگيركردن متهم واقعا ممكن نبود. ؟ آيا او در حال گريختن بود ؟ آيا واقعا شليك مستقيم و مرگ سزاي اين جوان بود ؟
آيا عامل نيروي انتظامي تا اين حد بي تجربه است كه بجاي استفاده از ساير روش هاي بي خطر تر براي دستگيري و يا حداكثر شليك به پاي متهم ، بايد با شليك مستقيم ، جان انساني را ( ولو مجرم ) اينگونه هدف قرار دهد. ؟ آيا نبايد عامل نيروي انتظامي بازداشت و محاكمه گردد؟
نمايندگان مجلس چه مي كنند ؟ قوه قضائيه كجاست ؟ صداو سيما به كجا مي رود ؟ آيا مردم نبايد نگران بي دقتي و رفتار عجولانه و عصبي ضابطين قانون باشند ؟ آيا نيروي انتظامي نبايد توضيحي قانع كننده به مردم ارائه و مردم را توجيه كند ؟
چرا مسولان نسبت به چنين حوادثي اينقدر راحت عبور مي كنند ؟ و به عمق فجايع زير پوست شهر نمي نگرند ؟
حادثه دلخراش متروي شهر ري حادثه ساده اي نيست. نبايد به سادگي از كنار آن گذشت. بايد جرم شناسان و حقوق دانان و جامعه شناسان و روانشناسان پيرامون آن به تفصيل بررسي و سخن بگويند.
جامعه ايران جامعه پرتنشي است. گويي انتظار اخبار خوب و دلگرم كننده هر روز كمتر و كمتر مي شود.
آيا واقعا اخبار شادي بخش خشنود كننده در ايران وجود ندارد ؟
آيا حاكميت يك تفكر و يك روش نادرست از فهم از دين ، موجب چنين درهم ريختگي و آشفتگي هايي نشده است ؟
آيا مردم بايد سبك زندگي دستوري و پراز اجبار و بعضا همراه با توهين را بپذيرند و آيا مجاز به انتخاب آزادنه ي سبك زندگي عزتمندانه و آزاد خويش و در چهار چوب قوانين موجود و عرف اجتماعي هستند ؟؟
جامعه ما جامعه پر تنشي شده است. رفتار پر تنش مسولان نيز به گسترش دامنه تنش در رفتار مردم مي افزايد.
سخنان درشت و عصبي و توهين آميز و تحقير آميز مسولان نسبت به رقبا و مخالفان خويش ، به خانه و مدرسه و جامعه نيز كشانده شده است.
آن قدر كه از دشمن و خشونت و برخورد با مخالفان شنيده مي شود ، از مهر و محبت و گذشت صدايي نمي رسد.
جامعه ديني ما به كجا رسيده است و به كجا مي رود؟
نسل جواني ما ، نسل دوره سلطنت و آزادي هاي باز فرهنگي و اجتماعي بود . در آن زمان از رساله هاي عمليه و روحانيت مي شنيديم ، امر به معروف و نهي از منكر در صورت احتمال تاثير واجب مي شود. اخلاق خوش ديني روحانيون ، در كنار روشنفكران متعهد ، باعث جذب جوانان بود
پيش از انقلاب اسلامي ، جوانان عاشقانه و آزاد به اسلام مي گرويدند و با افتخار به مسلماني خويش مباهات مي كردند و اكنون گاهي با زور و تحميل و يا با توهين و برخوردهاي ناشيانه ( ولو با انگيزه مثبت) از دين مي گريزند.
جامعه ايران ، جامعه متكثري است. سلايق و سبك هاي مختلفي وجود دارد. تفاوت ها را به رسميت بشناسيم. از قضاوت هاي پيشيني در هر موضوعي اجتناب كنيم . هيچ متهمي را مجرم نپنداريم و قانون را در تنها حاكم اصلي و فصل الخطاب و داور نهايي بدانيم.
محمد كيانوش راد
نظرات بینندگان
آخرین اخبار