در جلسه شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران منطقه خوزستان چه گذشت؟
امید است دولت تدبیر و امید که رویکردی عقلانی در مدیریت کارها را در پیش گرفته است، بتواند این روند نادرست را نیز اصلاح کند.
جلسه شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران منطقه خوزستان در تاریخ شانزدهم خرداد؛ با حضور اعضا و حضور دکتر مهدی قمشی؛ به عنوان مهمان ویژه تشکیل شد؛ در این جلسه اعلام شد: در جهان به صورت معمول میزان40 – 20 درصد از منابع آبهای تجدید پذیر استفاده می شود و در دو کشور میزان برداشت از منابع آبهای تجدید پذیر بیش از حداکثر جهانی مجاز آن است: مصر و ایران. این نسبت در ایران 97% است و متاسفانه ایران از این جهت در رتبه ی اول جهانی است، و این روند منابع آبهای شیرین قابل برداشت را رو به نابودی برده است.
در حالی که در کشور بیش از 40% مخازن سدها خالی هستند و 750 حلقه چاه که بیش از نیمی از آنها غیرمجاز هستند، و بقیه نیز بیش از میزان مجاز خود از آب های زیرزمینی برداشت می کنند، فعال هستند. آب مجازی، که مفهوم نوینی در ارزش گذاری آب است بیانگر ارزش آب است. برای نمونه وقتی که گفته می شود برای تولید یک کیلوگرم گوجه فرنگی 180 لیتر آب مصرف می شود، ارزش گوجه را با میزان آب مصرفی آن می سنجند.
در ادامه ی این جلسه که به منظور بحث کارشناسی در باره ی محیط زیست و چالش آب تشکیل شده بود، دکتر مهدی قمشی استاد برجسته ی کشوری در حوزه ی آب، گفت هم اکنون برداشت بی رویه و بیش از ظرفیت از منابع آبهای تجدید پذیر، کشور را در وضعیت خطرناکی قرار داده است که فرونشست دشت های کشور، از نشانه های این روند برگشت ناپذیر و غیرقابل جبران زیست محیطی است، که به فراوانی در دشت های همدان و ورامین ... دیده می شود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: یکی دیگر از مهمترین مشکلات امروز ما مدیریت نادرست مصرف آب است که امید است دولت تدبیر و امید که رویکردی عقلانی در مدیریت کارها را در پیش گرفته است، بتواند این روند نادرست را نیز اصلاح کند.
وی افزود با وجودی که کشور در یک دوره ی خشکسالی قرار گرفته است و هم اکنون میزان بارندگی در کشور کاهش یافته و آورد رودخانه های استان نیز کاهش چشمگیری یافته است، پیش بینی شده است که در دهه های آینده تغییر اقلیم موجب کاهش بارندگی بیشتری در غرب کشور شود. وی اضافه کرد: تالاب های کشور از این کم بارشی و مدیریت نادرست مصرف آب، زیانهای غیرقابل جبرانی دیده اند؛ برای نمونه تالاب هورالعظیم بر اساس معاهدی رامسر می بایست سالانه حداقل دو میلیارد متر مکعب، متر مکعب حقابه دریافت کند که هم اینک به علت خشکسالی و ذخیره و مصرف بی رویه ی آب در بالادست آن، این سهمیه را دریافت نمی کند.
طرح آمایش آب، یکی از نیازمندی های اساسی کشور است. بدون تدوین طرح آمایش ملی آب، نمی توان انتظار حاکمیت یک سیاست علمی بر سرنوشت آب کشور را داشت و اظهار نظر ها بیشتر جنبه ی سیاسی ـ منطقه ای خواهد داشت. تا اینجا می توان گفت که استان اصفهان با ظرفیت آورد رودخانه ها و منابع آبهای داخلی های آن استان، نیازی به انتقال آب برای شرب و بهداشت ندارد و آب مورد نیاز برای تامین نیاز شرب و بهداشت استان های کرمان و یزد نیز 220 میلیون متر مکعب در سال است؛
که عملا بیش از این میزان از سرچشمه های کارون برای این سه استان آب برداشت می شود و برنامه های گسترده تری در زمینه برداشت و انتقال آب به این سه استان نیز در دست اقدام است. برای نمونه تونل کوهرنگ سه می تواند 350 میلیون متر مکعب آب در سال به اصفهان منتقل کند؛ در حالی که مصرف سرانه ی آب در بین شهروندان اهوازی 200 لیتر و شهروندان اصفهانی 300 لیتر در شبانه روز است.
وی همچنین اظهار داشت انتقال آب از سرچشمه های کارون به یزد و کرمان، ضمن آنکه تبعات زیست محیطی در پی دارد، مقرون به صرفه نیز نیست و ما ناچار هستیم در کوتاه مدت یا بلند مدت طرح های شیرین کردن آب دریا را جایگزین آن کنیم.
وی در پاسخ به آخرین تصمیمات برای علاج بخشی سد گتوند گفت: سه طرح انتقال به حوضچه های تبخیری 1100 هکتاری؛ مدیریت مخزن و کنترل پساب های پایین دست به عنوان راهکارهای اساسی علاج بخشی سد و حفاظت کیفی کارون مطرح هستند و باید اعتبار لازم برای اجرای آنها اختصاص یابد. اتقال آب به دریا نیز مطرح بوده است که هزینه ی آن بالاتر است و محدودیت های زیست محیطی نیز در مقابل دارد.
در حالی که در کشور بیش از 40% مخازن سدها خالی هستند و 750 حلقه چاه که بیش از نیمی از آنها غیرمجاز هستند، و بقیه نیز بیش از میزان مجاز خود از آب های زیرزمینی برداشت می کنند، فعال هستند. آب مجازی، که مفهوم نوینی در ارزش گذاری آب است بیانگر ارزش آب است. برای نمونه وقتی که گفته می شود برای تولید یک کیلوگرم گوجه فرنگی 180 لیتر آب مصرف می شود، ارزش گوجه را با میزان آب مصرفی آن می سنجند.
در ادامه ی این جلسه که به منظور بحث کارشناسی در باره ی محیط زیست و چالش آب تشکیل شده بود، دکتر مهدی قمشی استاد برجسته ی کشوری در حوزه ی آب، گفت هم اکنون برداشت بی رویه و بیش از ظرفیت از منابع آبهای تجدید پذیر، کشور را در وضعیت خطرناکی قرار داده است که فرونشست دشت های کشور، از نشانه های این روند برگشت ناپذیر و غیرقابل جبران زیست محیطی است، که به فراوانی در دشت های همدان و ورامین ... دیده می شود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: یکی دیگر از مهمترین مشکلات امروز ما مدیریت نادرست مصرف آب است که امید است دولت تدبیر و امید که رویکردی عقلانی در مدیریت کارها را در پیش گرفته است، بتواند این روند نادرست را نیز اصلاح کند.
وی افزود با وجودی که کشور در یک دوره ی خشکسالی قرار گرفته است و هم اکنون میزان بارندگی در کشور کاهش یافته و آورد رودخانه های استان نیز کاهش چشمگیری یافته است، پیش بینی شده است که در دهه های آینده تغییر اقلیم موجب کاهش بارندگی بیشتری در غرب کشور شود. وی اضافه کرد: تالاب های کشور از این کم بارشی و مدیریت نادرست مصرف آب، زیانهای غیرقابل جبرانی دیده اند؛ برای نمونه تالاب هورالعظیم بر اساس معاهدی رامسر می بایست سالانه حداقل دو میلیارد متر مکعب، متر مکعب حقابه دریافت کند که هم اینک به علت خشکسالی و ذخیره و مصرف بی رویه ی آب در بالادست آن، این سهمیه را دریافت نمی کند.
طرح آمایش آب، یکی از نیازمندی های اساسی کشور است. بدون تدوین طرح آمایش ملی آب، نمی توان انتظار حاکمیت یک سیاست علمی بر سرنوشت آب کشور را داشت و اظهار نظر ها بیشتر جنبه ی سیاسی ـ منطقه ای خواهد داشت. تا اینجا می توان گفت که استان اصفهان با ظرفیت آورد رودخانه ها و منابع آبهای داخلی های آن استان، نیازی به انتقال آب برای شرب و بهداشت ندارد و آب مورد نیاز برای تامین نیاز شرب و بهداشت استان های کرمان و یزد نیز 220 میلیون متر مکعب در سال است؛
که عملا بیش از این میزان از سرچشمه های کارون برای این سه استان آب برداشت می شود و برنامه های گسترده تری در زمینه برداشت و انتقال آب به این سه استان نیز در دست اقدام است. برای نمونه تونل کوهرنگ سه می تواند 350 میلیون متر مکعب آب در سال به اصفهان منتقل کند؛ در حالی که مصرف سرانه ی آب در بین شهروندان اهوازی 200 لیتر و شهروندان اصفهانی 300 لیتر در شبانه روز است.
وی همچنین اظهار داشت انتقال آب از سرچشمه های کارون به یزد و کرمان، ضمن آنکه تبعات زیست محیطی در پی دارد، مقرون به صرفه نیز نیست و ما ناچار هستیم در کوتاه مدت یا بلند مدت طرح های شیرین کردن آب دریا را جایگزین آن کنیم.
وی در پاسخ به آخرین تصمیمات برای علاج بخشی سد گتوند گفت: سه طرح انتقال به حوضچه های تبخیری 1100 هکتاری؛ مدیریت مخزن و کنترل پساب های پایین دست به عنوان راهکارهای اساسی علاج بخشی سد و حفاظت کیفی کارون مطرح هستند و باید اعتبار لازم برای اجرای آنها اختصاص یابد. اتقال آب به دریا نیز مطرح بوده است که هزینه ی آن بالاتر است و محدودیت های زیست محیطی نیز در مقابل دارد.
نظرات بینندگان
آخرین اخبار