مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان/ یادداشتی از صادق سامانی

درباره زنان و حضور این قشر در سطوح مختلف جامعه سخن زیاد گفته شد و قاطبه جامعه ما اعتقاد دارند که نمی توان نقش زنان در جامعه و بخش های مختلف مدیریتی را نادیده گرفت ولی متاسفانه نگاه برخی از مسئولان نسبت به بکار گیری زنان بیشتر در حد شعار و برنامه خالی تبدیل شده و برای آن هنوز نتوانستند جامه عمل بپوشانند.این سوال مطرح است چرا نسبت به برخی از ارکان مدیریتی که زنان هم در آن قابلیت و کارآیی دارند باز هم مردان در اولویت انتخاب قرار گرفتند؟!

مدیر و رئیس باید مرد باشد! زن توان مدیریت ندارد! برای یک سازمان بزرگ با انبوهی از مدیران مردِ کارآمد، شایسته نیست به یک زن برای مدیریت اعتماد کرد! این سخنان را بارها از زبان برخی از مسئولان و تصمیم گیرندگان شنیده ایم. "سنت های رایج در سازمان ها" در خصوص زنان هنوز پابرجا هستند و نسبت به چند دهه گذشته تغییر محسوسی نداشته است و عملاً میل چندانی به تغییر روش ها و تصمیمات کهنه در سازمانها وجود ندارد. سازمانهایی که برنامه های جاری را با زنان همفکری و تقسیم بندی می کنند و سهم بانوان در سطوح مختلف سازمانی تقسیم بندی مناسب کنند بهتر و زودتر به روش ها و برنامه های مدرن سازمانی دست پیدا می کنند و زودتر از تنگ نظری ها رها می شوند.

یکی از دلایل عدم بکارگیری زنان، نداشتن خود باوری است که گاهی مواقع مشاهده شده برخی از مناصب سازمانی را بدلیل عدم اعتماد به نفس پس می زنند و براحتی سهم زنان از سازمان را می بخشند.این دیدگاه در برخی از بانوان متاسفانه وجود دارد و باعث شده زنان کارآمد و لایق، نتوانند بخوبی جایگاه واقعی خود را پیدا کنند و از روز مره گی خارج شوند. هنوز این باور در زنان جامعه ما بوجود نیامده که می توانند در بسیاری موارد از مردان سبقت بگیرند و توان مدیریتی خود را نشان دهند.

نگاه برابر به حضور دو قشر زن و مرد در جامعه یک مطالبه آرمانی و در شرایط کنونی کمی سخت است.چرا که هنوز این نماد و فرهنگ در ذهن ما نقش نبسته است و هنوز بخود تلقین نکرده ایم که زنان می توانند در جامعه و ارکان مختلف اجتماع نسبت به مردان برابر نگریسته شوند. با توجه به برخی از آمارها حضور زنان در پست و رده های مختلف سازمانی  کمتر از 15 درصد است که این آمار نشان دهنده وضع نامناسب برابری نسبت به مردان است.نگاه نامتوازن باعث می شود که نتوان مطالبات زنان را بخوبی پوشش داد و برای آن برنامه ریزی کرد.البته این اعتقاد وجود نگاه برابری نسبت به مردان در شرایط مختلف راه گشای تمام مشکلات و مصائب حوزه زنان نیست 

ولی می تواند مقداری آسیب های این حوزه را بر طرف کند.طبیعی است که کارکرد های زنان در حوزه های مختلف مدیریتی و اجرایی با مردان متفاوت است ولی در چشم انداز بلند مدت می توان مسیر خوبی برای آن در نظر گرفت.

هیچ زنی به شورای شهر اهواز راه نیافت! تاسف یا تلنگر! مشکل کجای قصه بود؟! چرا مردم در این دوره به هیچ زنی برای توسعه شهری اعتماد نکردند؟! این سوالات ذهن بسیاری از شهروندان را بخود مشغول کرده و به دنبال پاسخ هایی برای این سوالات هستند! . جایگاه شورای شهر فرصت خوبی است که زنان در آن نقش افرینی کنند ولی در دوره چهارم شورای شهر اهواز با وجود اینکه چهار نماینده زن داشتیم، متاسفانه ضعیف و ناکارآمد جواب دادند و نتوانستد حداقل مطالبات زنان در حوزه شهری را جواب دهند و عملاً بعد از چهار سال حداقل دستاوردی در این حوزه را مشاهده نکردیم. یک زن وقتی به جایگاه تصمیم گیری می رسد علاوه بر پوشش دادن تمام مطالبات مردم، میبایست یک نگاه ویژه ای به زنان داشته باشد و مطالبات و نگرانی های این قشر را بخوبی جوابگو باشد.این امر موجب شد که زنان اهوازی رغبتی به حضور هم جنس خود در شورا را نداشته باشند.

با شروع دولت اعتدال می توان دریافت که اوضاع و برنامه ریزی برای زنان مقداری بهتر شده است و نگاه خوبی به این مقوله در نظر گرفته شده است.هر چند انتظارات بیشتر است ولی نسبت به گذشته حرکات خوبی صورت گرفته که می تواند زمینه ساز حرکات بهتر و موفقیت آمیزی در چشم انداز بلند مدت باشد.انتصاب یک زن بعنوان فرماندار شهرستان کارون از جمله نکات مثبت دولت در استان بود که در آینده نتایج خوبی در حوزه رشد و تعالی زنان بجا خواهد گذاشت.