یادداشتی از دکتر بابک مختاری: انتخابات مجلس و سه مظلوم سربلند
خادمی در دوره مدیریت اصلاح طلبان بر بنیاد بیش از سه سال مدیرعامل بود دروان طلایی شرکت حفاری نفت شمال هم، دوران مدیریت همین سه مدیر خوزستانی بود. ضمنا بنیاد هم ربطی به دولت نداشت که بگوییم فلانی مدیر احمدی نژادی بود یا نبود.
سرانجام انتخابات مجلس دهم در خوزستان پایان یافت من که به دلایل قانونی نمی توانستم در ایام رقابت ها اظهار نظر کنم فرصت یافتم تا آزادانه از سه مظلوم بزرگ این انتخابات یاد و تقدیر کنم.
نفر اول پروفسور قبادیان است که با ناباوری تمام صلاحیتش توسط هیات اجرایی احراز نگردید و تلاش های همه دلسوزان دو جناح در مراحل بعد نیز بی فرجام ماند. قبادیان علی رغم اقبال عمومی قاطبه مردم از گزند دوست و دشمن در این ایام مصون نماند البته در این تخریب ها، سهم دوست نمایان تر و به مراتب بیشتر بود. اما او بر این همه ناجوانمردی ها صبر پیشه کرد و بسیار زود ثمره صبرش را در تهران و ایذه رویت نمود.
قبادیان را سال هاست می شناسم و شهادت می دهم معتقدتر به مبانی اسلام و نظام و ملتزم تر از ایشان به قانون اساسی و رهبری کم دیده ام. اما چه کنیم که شاید ناکارآمدی قانون انتخابات و یا برداشت های سلیقه ای از قانون موجب شد تا نظام از نعمت حضور او در مجلس شورای اسلامی محروم گردد.
انتخابات مرحله دوم ایذه و باغملک و ایستادگی قبادیان بر روی مواضع اصولی اش نشان داد که چه کسی تحلیل بهتری از شرایط استان دارد و وزن سیاسی فعالان سیاسی استان چقدر است. قدرت کلام، کیاست، نرمخویی و مردمداری از ویژگی های بارز قبادیان است؛ که نوید ظهور رهبری فراجناحی در قوم بختیاری و استان خوزستان را می دهد. در این زمینه بعدها بیشتر خواهم نوشت.
مظلوم سربلند دوم، دکتر سیدکریم حسینی است که با بی مهری توجیه ناشدنی اصول گرایان، در دایره اصول گرایی قرار نگرفت اما مرد و مردانه ایستاد و از کاندیدای اصول گرایان رای بیشتری آورد تا ثابت کند جریان اصولگرایی استان به نیروی جوان تر،خوشفکرتر، مردمی تر و امروزی تر شدیدا نیاز دارد. با نهایت احترام به سیاسیون اصول گرای استان، سید کریم حسینی یکی از صالح ترین، توانمندترین خوشفکرترین و مردمدارترین اصولگرایان استان می دانم و تمام کسانی که ایشان را از نزدیک می شناسند بر این گفته من صحه می گذارند.
سید کریم علی رغم همه بی مهری ها در مرحله دوم به کمک سایر کاندیداهای اصولگرا شتافت و آنچه در توانش بود را انجام داد و به این معترض نشد که چرا پرگار اصولگرایی در رسم دایره اصولگرای این همه دایره با شعاع متفاوت رسم می کند. به نظر می رسد اصولگرایان استان باید پرگار خود را دست کسانی دهند که لرزش دست شان کمتر باشد و شاید سیدکریم از جمله کسانی است که باید کم کم این پرگار را در دست بگیرد. در این زمینه هم بعدها بیشتر خواهم نوشت.
مظلوم سوم مهندس هدایت اله خادمی است. شاید بتوان گفت که بیشترین حجم تخریب در طول تاریخ انتخابات های خوزستان در مورد خادمی صورت گرفته است. ده سال است خادمی را از نزدیک می شناسم به جرات می گویم غیرسیاسی ترین کاندیدای مطرح این دوره استان، هدایت اله خادمی بوده است. خادمی تکنوکراتی مذهبی و فاقد هرگونه وابستگی سیاسی است اما به واسطه توانمندی های فنی و مدیریتی – که قطعا یکی از ده مدیر برتر خانواده وزارت نفت بعد از انقلاب هستند- خیلی از سیاسیون این حوزه خود را به ایشان نزدیک کرده و می کنند. خادمی 7 سال مدیرعامل شرکت حفاری نفت شمال بود. شاید خیلی ها ندانند که شرکت حفاری شمال سال 90 توسط بنیاد مستضعفان خریداری شد که دو اصلاح طلب خوزستانی ریاست و معاونت آن را ( آقایان مهندس فروزنده و دکتر بخشنده) به عهده داشتند.
خادمی در دوره مدیریت اصلاح طلبان بر بنیاد بیش از سه سال مدیرعامل بود دروان طلایی شرکت حفاری نفت شمال هم، دوران مدیریت همین سه مدیر خوزستانی بود. ضمنا بنیاد هم ربطی به دولت نداشت که بگوییم فلانی مدیر احمدی نژادی بود یا نبود. جالب اینکه یک سال پس از روی کار آمدن سعیدی کیای اصولگرا در بنیاد مستضعفان، با فشار زنگنه، خادمی ازمدیریت عزل شد. شاید اگر فروزنده می ماند هنوز هم خادمی مدیرعامل بود و در انتخابات شرکت نمی کرد و دوستان تخریبچی بیکار می شدند.
بنده با صنعت نفت بیگانه نیستم و می دانم این تهمت و تخریب ها چرا و از کجا نشات می گرفت. شاید بعدها -اگر این باند مخوف اجازه دادند- در کتاب موانع توسعه خوزستان که در دست تالیف دارم؛ گوشه ای از آنچه بر استان گذشت و می گذرد را نوشتم. با شناختی که از مشی سیاسی و توانمندهای مدیریتی و فنی مهندس خادمی سراغ دارم؛ شانس ایشان را برای وزارت نفت حتی در دولت اعتدال بسیار بالا می دانم و خوشحالم که پس از سالها کسی وارد کمیسیون انرژی می شود که زیر و بم نفت را می داند و به امید انتقال به وزارت نفت چشم هایش را بر آنچه باید ببیند؛ نمی بندد.
بابک مختاری دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز
نفر اول پروفسور قبادیان است که با ناباوری تمام صلاحیتش توسط هیات اجرایی احراز نگردید و تلاش های همه دلسوزان دو جناح در مراحل بعد نیز بی فرجام ماند. قبادیان علی رغم اقبال عمومی قاطبه مردم از گزند دوست و دشمن در این ایام مصون نماند البته در این تخریب ها، سهم دوست نمایان تر و به مراتب بیشتر بود. اما او بر این همه ناجوانمردی ها صبر پیشه کرد و بسیار زود ثمره صبرش را در تهران و ایذه رویت نمود.
قبادیان را سال هاست می شناسم و شهادت می دهم معتقدتر به مبانی اسلام و نظام و ملتزم تر از ایشان به قانون اساسی و رهبری کم دیده ام. اما چه کنیم که شاید ناکارآمدی قانون انتخابات و یا برداشت های سلیقه ای از قانون موجب شد تا نظام از نعمت حضور او در مجلس شورای اسلامی محروم گردد.
انتخابات مرحله دوم ایذه و باغملک و ایستادگی قبادیان بر روی مواضع اصولی اش نشان داد که چه کسی تحلیل بهتری از شرایط استان دارد و وزن سیاسی فعالان سیاسی استان چقدر است. قدرت کلام، کیاست، نرمخویی و مردمداری از ویژگی های بارز قبادیان است؛ که نوید ظهور رهبری فراجناحی در قوم بختیاری و استان خوزستان را می دهد. در این زمینه بعدها بیشتر خواهم نوشت.
مظلوم سربلند دوم، دکتر سیدکریم حسینی است که با بی مهری توجیه ناشدنی اصول گرایان، در دایره اصول گرایی قرار نگرفت اما مرد و مردانه ایستاد و از کاندیدای اصول گرایان رای بیشتری آورد تا ثابت کند جریان اصولگرایی استان به نیروی جوان تر،خوشفکرتر، مردمی تر و امروزی تر شدیدا نیاز دارد. با نهایت احترام به سیاسیون اصول گرای استان، سید کریم حسینی یکی از صالح ترین، توانمندترین خوشفکرترین و مردمدارترین اصولگرایان استان می دانم و تمام کسانی که ایشان را از نزدیک می شناسند بر این گفته من صحه می گذارند.
سید کریم علی رغم همه بی مهری ها در مرحله دوم به کمک سایر کاندیداهای اصولگرا شتافت و آنچه در توانش بود را انجام داد و به این معترض نشد که چرا پرگار اصولگرایی در رسم دایره اصولگرای این همه دایره با شعاع متفاوت رسم می کند. به نظر می رسد اصولگرایان استان باید پرگار خود را دست کسانی دهند که لرزش دست شان کمتر باشد و شاید سیدکریم از جمله کسانی است که باید کم کم این پرگار را در دست بگیرد. در این زمینه هم بعدها بیشتر خواهم نوشت.
مظلوم سوم مهندس هدایت اله خادمی است. شاید بتوان گفت که بیشترین حجم تخریب در طول تاریخ انتخابات های خوزستان در مورد خادمی صورت گرفته است. ده سال است خادمی را از نزدیک می شناسم به جرات می گویم غیرسیاسی ترین کاندیدای مطرح این دوره استان، هدایت اله خادمی بوده است. خادمی تکنوکراتی مذهبی و فاقد هرگونه وابستگی سیاسی است اما به واسطه توانمندی های فنی و مدیریتی – که قطعا یکی از ده مدیر برتر خانواده وزارت نفت بعد از انقلاب هستند- خیلی از سیاسیون این حوزه خود را به ایشان نزدیک کرده و می کنند. خادمی 7 سال مدیرعامل شرکت حفاری نفت شمال بود. شاید خیلی ها ندانند که شرکت حفاری شمال سال 90 توسط بنیاد مستضعفان خریداری شد که دو اصلاح طلب خوزستانی ریاست و معاونت آن را ( آقایان مهندس فروزنده و دکتر بخشنده) به عهده داشتند.
خادمی در دوره مدیریت اصلاح طلبان بر بنیاد بیش از سه سال مدیرعامل بود دروان طلایی شرکت حفاری نفت شمال هم، دوران مدیریت همین سه مدیر خوزستانی بود. ضمنا بنیاد هم ربطی به دولت نداشت که بگوییم فلانی مدیر احمدی نژادی بود یا نبود. جالب اینکه یک سال پس از روی کار آمدن سعیدی کیای اصولگرا در بنیاد مستضعفان، با فشار زنگنه، خادمی ازمدیریت عزل شد. شاید اگر فروزنده می ماند هنوز هم خادمی مدیرعامل بود و در انتخابات شرکت نمی کرد و دوستان تخریبچی بیکار می شدند.
بنده با صنعت نفت بیگانه نیستم و می دانم این تهمت و تخریب ها چرا و از کجا نشات می گرفت. شاید بعدها -اگر این باند مخوف اجازه دادند- در کتاب موانع توسعه خوزستان که در دست تالیف دارم؛ گوشه ای از آنچه بر استان گذشت و می گذرد را نوشتم. با شناختی که از مشی سیاسی و توانمندهای مدیریتی و فنی مهندس خادمی سراغ دارم؛ شانس ایشان را برای وزارت نفت حتی در دولت اعتدال بسیار بالا می دانم و خوشحالم که پس از سالها کسی وارد کمیسیون انرژی می شود که زیر و بم نفت را می داند و به امید انتقال به وزارت نفت چشم هایش را بر آنچه باید ببیند؛ نمی بندد.
بابک مختاری دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز
نظرات بینندگان
آخرین اخبار