استان زرخیز یا استان خاک ریز!/ نوشتاری از سید جاسم فاضلی
حقوقدان و فعال محیط زیست
زمان زیادی از دفاع مقدس نمیگذرد و استان خوزستان اولین "خاک ریزی" بود که جهت مقابله با هجوم صدامیان بعثی مقاومت را آغاز کرد تا از اشغال خوزستان و تمام ایران جلوگیری بکند.
چه جانفشانی هایی که فرزندان این مرز بوم از خود به نمایش گذاشتند و جهان را متحیر خود کردند. استانی "زرخیز" که از زیرزمین آن گرفته تا بالای زمین، کوهها و دریاها و رودخانه هایش سرشار از ثروت نهفته است. لیکن مدتی است یک میهمان ناخوانده و به ظاهر قدرتمند و تحمیلی(!) تمام استان را زمین گیر و اشغال نموده؛ میهمانی که بی صدا می آید و میزبان را به وحشت می اندازد؛ چون خود را مهیا و آماده نکرده ایم.
در واقع چند سالی میباشد که میهمان ناخوانده "لنگر انداخته و کنگر میخورد" و استان را از زرخیز به استان خاک ریز مُبَدل کرده است. در این میان، میزبان دست به سینه و آرام نظاره گر نوازش های تحمیلی میهمان میباشد و گاهی هم میزبان به نشانه ی میهمان نوازی معروفش(!) دستان خود را به علامت تسلیم بالا می برد و یا خود را دور از چشم میهمان ناخوانده پنهان میکند و یا خود را به کوچه علی چپ میزند. همین دیروز بود که جوانان غیور این مرز و بوم رشادت به خرج دادند و ما را جزو چند کشور دنیا در بحث علم هسته ای نموده اند؛ همین اعتماد به جوانان بود که یک لشکر را از گذرگاه ها و میدان مین ها هدایت و عبور میدادند و در عین جوانی پختگی بسیاری از خودشان بروز دادند.
چرا به این جوان ها دوباره اعتماد نمیکنیم تا این مردم را از این "خاک ریز عبور دهند"؟ مگر قدرت ریزگردها از قدرت و بزرگی فکر و اندیشه جوانان ما بیشتر است؟ ما ناممکن ها را ممکن کرده ایم.. اروند خروشان را به زانو در آوردیم.. هور را مغلوب خود کردیم..کرخه کور را کرخه نور ساختیم و فضا و آسمان را در دست گرفته ایم.. آیا واقعا این قدر ضعیف شده ایم که تاب مقابله با این ریزه میزه را نداریم؟! بدون تردید، همت انقلابی مسئولان و مردم میتواند حداقل بخش داخلی این منشاء را مهار نماید.
همچنین چنانچه روشن است برای مهار ریزگردهای به اصطلاح وارداتی در فرا منطقه میتوان گروهی از نخبگان علم حقوق بین الملل را به میدان آورد و از طریق دیپلماسی صنفی-محیط زیستی و مردم نهاد، دادگاه های صالحه بین المللی را نسبت به موضوع حساس و دنبال و همسایه و غیر همسایه را موظف به رعایت و حفاظت از محیط زیست و تثبیت زمین ها و صحراهای خود نمود.
مردم دیار کرخه و کارون و بهمنشیر و جراحی، حق طبیعی خود که نفس کشیدن و استنشاق هوای پاک هست را باید به دست بیاورند. امید است این "تهدید" و بحران موجب خیر شود و تبدیل به "فرصت" شود آن هم با تکیه بر دانش بومی و اقدام و عمل ایرانی.
ان شاءالله بزودی شاهد دوباره فتح الفتوح ها در دیار خوزستان حماسه ساز باشیم صدالبته با توانمندی همه ایرانی های مسئول و غیر مسئول، نهادی و غیر نهادی.بی شک با این نگاه و اعتقاد، استان زرخیز از خاک ریزِ ریزگردها عبور کرده و به ساحل پاک رسیده و ارمغان سازِ "تنفس آرامش" خواهد بود.
سید جاسم فاضلی
