
آراس - حسین سعده
متاسفانه اطلاع یافتیم کارگر زحمت کشی به نام "اسماعیل شاوردی(خنافره)"، به دلیل فشار اقتصادی و مشکلات ناشی از عدم دریافت بیش از شش ماه حقوقی که در گرما و سرما، در تعطیلی و روز کاری برای آن عرق ریخته بود، اقدام به خود سوزی کرد.
گفته ها حاکی از آن دارد که اسماعیل شاوردی، کارگر شهرداری شادگان، صبح دیروز به دلیل مشکلات معیشتی و در اعتراض به عدم پرداخت 6 ماه حقوق کارکنان شهرداری، دست به خودسوزی زده است.
ایرنا به نقل از شهردار شادگان ضمن تایید خودسوزی این کارگر شهرداری، آن را بی ارتباط به عدم پرداخت شش ماه حقوق این سازمان دانسته و نوشت: حسن مزبانی پور مدعی شد با توجه به مکان خودسوزی این کارمند شهرداری، که در خانه ی در حال ساخت انجام شده، درگیری و تنش خانوادگی سبب ساز این معضل اجتماعی شده است.
شهردار شادگان گفته در 18 ماه دوره تصدی گری اش در سمت شهرداری این شهر، 20 ماه حقوق به کارکنان پرداخت شده اما با توجه به هفت ماه حقوق معوقه ی مربوط به ماه های گذشته، و با توجه به درآمد کم شهرداری تنها توانسته سه ماه معوقات را پرداخت کند.
مزبانی پور با ابراز نارضایتی از اخبار به گفته ی وی کذب که در فضای مجازی انتشار می یابد، تلاش رسانه های معتبر را برای شفاف سازی مشکلات و معضلات بسیار دخیل دانست.
در فضای مجازی خبری انتشار یافت مبنی بر اینکه یک نفر از کارکنان شهرداری شادگان به دلیل بی پولی و 6 ماه حقوق معوقه و سختی معیشت اقدام به خودسوزی کرده و هنوز دلیل و انگیزه ی خودسوزی مشخص نشده است اما در شبکه های اجتماعی خودسوزی را بی پولی و سختی معیشت عنوان شده بود.
با وجود این که شهردار شادگان ارتباط این خودسوزی را با مسئله ی عدم پرداخت حقوق معوقه ی کارگران شهرداری به شدت رد کرده است، باید توجه داشت که شهردار یک شخصیت حقوقی است و پذیرش مسئولیت اش در آغاز کار، بدون آشنایی با مشکلات و مسایل این بخش صورت نگرفته است؛ پس وظیفه و تعهد ایجاب می کند که در رفع آن ها، اهتمام لازم را بورزد.
بنا بر اظهارات مزبانی پور، در 18 ماه تصدی این پست، حقوق 20 ماه پرداخت شده است(حقوق معوقه دوره ی قبل و حقوق دوره کنونی) اما این توجیه مناسبی برای بیش از 6 ماه حقوق معوقه ی کارکنانی نیست که تنها راه ارتزاق شان، خدمت در این ارگان است.
شهرداری شادگان باید بپذیرد که مجموعه تحت امرش مبالغی را به عنوان حق الزحمه از این ارگان مطالبه دارند و عدم تامین منابع برای پرداخت این مطالبات، فشار زیادی را به خانواده کارگری که منبع در آمد دیگری ندارد وارد می کند، لذا باید به طور جد درصدد برطرف کردن این معظل برآید.
در پایان آراس ضمن اظهار تسلیت به خانواده آن مرحوم به دلیل وقوع این ضایعه، روی
سخن خود را مسئولانی قرار می دهد که از مسئولیت، تنها جایگاه اجتماعی آن
را دریافته اند و از حل مشکل زیر دستان و کارکنان مجموعه خود عاجز و غافل
اند.