درآمدی بر مسابقه استقلال تهران و استقلال خوزستان

سه شنبه 28 دی ماه 95 ، از هفته هفدهم لیگ برتر فوتبال کشور و در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی ، مسابقه ای از جنس تماما آبی برگزار شد . در یک سوی میدان ، علیرضا منصوریانی قرار داشت که امسال با سر و صدایی گوش خراش به استقلال پیوست تا نوید بخش 1 مربی بزرگ دیگر در تاریخ استقلال باشد و پس از سالهای متمادی ، با 1 خانه تکانی اساسی در این تیم ، برای همیشه دست صمد مرفاوی ، امیر قلعه نویی و پرویز مظلومی را از استقلال کوتاه نماید .

اما این مربی جوان و البته با دانش که بیشتر دانشش در حد حرف زدن ، تئوری و توجیه است تا عمل ، عملکردی به مراتب ضعیف تر از تمامی مربیان استقلالی قبلی داشت . یکی از بزرگترین مشکلات وی که از ابتدای این فصل نمودی عینی پیدا کرد ، علاقمندی شدید وی به حاشیه سازی و مسائلی از این قبیل است . کارهایی همچون تحریک و کل کل با تیم های خوزستانی در ابتدای فصل که تا به اینجای کار ، از 12 امتیاز ممکنه ی حاصل از تقابل با این تیمها و آن هم با خوش شانسی ، توانسته تنها 1 امتیاز دشت کند که آمار فاجعه باری برای این مربی است و تاوان این کل کل را با از دست دادن 11 امتیاز مقابل آنان تا به اینجای کار داده است . در دنیای  مدرن امروزی فوتبال ، از مربی با دانشی مثل منصوریان بعید است که با تکیه بر لیدرها ، سکوها و جار و جنجال های رسانه ای بتواند ضعفهای فنی خویش را جبران نماید . اگر این گونه مسائل را از استاد خویش_ کارلوس کیروش_ آموخته ، میبایست بداند که از نظر فنی و افتخارات فوتبالی ، بین وی و کیروش فرسنگ ها فاصله است .

اگر در این فصل عملکردی بدتر و نتایج بمراتب ضعیفتری از وضع موجود نیز کسب میکرد ولی نکات بارز فنی را در تیم وی شاهد میبودیم ، این قدر دلمان نمیسوخت و اینقدر ناراحت نبودیم ، اما استقلال روز به روز پسرفت کرده و امروز مقابل تیمی پرتلاش که از قهرمانی فصل قبلش ، چیزی جز یاد و خاطره هایش باقی نمانده بود ، قافیه را برای دومین بار متوالی بدجوری باخت . در حقیقت نتیجه این بازی 3 بر 1 است و حتی کمک های مکرر کادر داوری نیز نتوانست به داد بازیکنان بی رمق ، خسته و فست فودی منصوریان برسد . آن هم بازیکنانی که از نظر سطح بدنی و آمادگی فنی بسیار ضعیف بوده و نای دویدن نداشتند . در آن 6 دقیقه پایانی مسابقه نیز ، که آخرین لطف داوران در وقت های اضافه بود ، تعویض های اشتباه منصوریان نیز نتوانست گرهی از دروازه شیخ ویسی اشمایکل باز کند .

جالب اینجاست : این مربی که در سالهای ابتدایی مربیگری است و تازه به جمع استقلالیها پیوسته ، از کمک های بسیار ضعیف و سطح پایینی استفاده میکند که با این کار بزرگترین اشتباه ممکنه را مرتکب شده است ، زیرا لیگ برتر و تیم بزرگ و محبوب استقلال ، محلی برای آزمون و خطا نیست .

منصوریان میبایست از 1 یا 2 مربی با دانش ، تئوریسین های قوی و حتی تمرین دهنده گانی با سطحی بالاتر از خودش بهره می جست تا در دام خامی و بی تجربگی خویش و همکارانش اینچنین اسیر نشود .

امیر قلعه نویی ، پرویز مظلومی و حتی صمد مرفاوی نیز ، در اولین فصول حضورشان بر روی نیمکت استقلال ، اینچنین خود و تیم را با چالش مواجه نکرده بودند و از کادری قوی و همکاران کار آزموده تر از امروز استقلال استفاده میکرده اند .

منصوریان اگر میخواهد در فصل بعدی نیز بر روی نیمکت آبی ها بنشیند ، میبایست سریعا چاره ای بیندیشد که البته بعید میدانم چنین چیزی محقق شود . نگرانی هواداران و کارشناسان از این است که پس از این فصل ، این مربی اهل علم ، برای همیشه به black list و پارکینگ مربیان آبی ها بپیوندد .

اما در نیمکت دیگر ، پورموسوی جوان که نه سابقه بازیگری منصوریان را در کارنامه داشت  ، نه سالها کمک مربی مرد بزرگی همچون کیروش بوده ، نه هیچگاه سرمربی تیم بزرگی بوده و نه از وان آب یخ جهت ریکاوری بازیکنان استفاده نموده ، قرار داشت . این پدیده مربیگری ایران ، نه تنها بازیکنان کلیدی فصل قبل را از دست داده و در این فصل نیز مهره های جایگزین و دلخواهش را بعلت مشکلات عدیده مالی این تیم جذب ننموده ، بلکه بازیکنان تاثیرگذار نیم فصل اول همچون : زهیوی ، دورقی ، پورقاز و عبدی را نیز ، دیگر در کنار خویش در استقلال خوزستان نمیبیند و اولین فصل حضورش بعنوان سرمربی در لیگ برتر را تجربه میکند . سید سیروس در این مسابقه حساس ، با 1 بازی هوشمندانه ، مبتنی بر تفکرات پیروزی بخش ، به همراه کار گزاردن تله های گسترده برای استقلال خسته ، با بازی زیبای ترکیبی و دوندگی بی امان سربازانش ، خلا مهره های کلیدی از دست رفته را بخوبی پر کرد .

در این بازی جسارت ، ریسک پذیری و تعویض های پورموسوی واقعا محشر بود و باید به این مربی نو ظهور در سطح اول فوتبال ایران دست مریزاد گفت . آری سید سیروس در این چله سرد زمستانی ، تنها برای دشت کردن 3 امتیاز به ورزشگاه سرد آزادی پای گزارده بود و مطمئن بود دست خالی به اهواز باز نمی گردد . نگاه  های مصمم وی گویای همه چیز بود و اتخاذ سیستم تهاجمی اش از همان ابتدای بازی ، بخوبی مشخص نمود که چه خوابی برای علی منصور دیده . شیخ ویسی و طیبی در این بازی عالی کار کردند و نانگ بازیکن جدید این تیم ، نشان از جذب بازیکنی در حد لیگ برتر را میداد . پورموسوی طبق آنالیز های انجام شده ، در نیمه اول با دیدی وسیع به تمام مناطق زمین ، با سانترهای طولی و عرضی و تعویض مکرر مناطق بازی ، دفاع و هافبک کند و خسته استقلال را بارها دور زد و به جز آن گل صحیح که به لطف داوران مردود اعلام شد ، به دفعات تا آستانه فروپاشی دروازه حسین حسینی پیش رفت  ، اما این حسینی جوان بود که ثابت کرد از رحمتی حاشیه ساز  ، که یکی از عوامل به حاشیه رفتن منصوریان است ، چیزی کم ندارد . حملات عقیم استقلال که به سختی به یک سوم دفاعی خوزستانی ها میرسید ، بارها و بارها از همان یک سوم میانی بازی خنثی شد . زیرا تیم  خوزستانی با دوندگی فوق العاده و 1 پرس منطقی و دفاعی چند لایه که تمام فضا را از آبی پوشان تهرانی گرفته بود ، شاگردان منصوریان را نا امید و دست خالی راهی رختکن کرد . استقلالی که تقریبا راه نفوذی از عمق دفاع آبی پوشان اهوازی در نیمه اول پیدا نکرد ، تنها حربه اش شیفت کردن توپ از میانه میدان به کناره ها و سپس سرعت بخشیدن به بازی و بردن این توپ های کم اثر به پشت دفاع استقلال خوزستان ، جهت ایجاد موقعیت از جمله شوتزنی بود که اکثر توپها یا لو میرفت ، یا با ضدحملات مرگبار خوزستانیها لرزه بر اندام استقلال تهران می افتاد .

منصوریان در نیمه دوم بازی را کاملا رها کرد و بی برنامگی در ساحل طوفان زده استقلال موج میزد . در سکوها نیز تماشاگر و لیدری نبود که بتوان با تحریک آنان و ایجاد جو روانی ، کاری از پیش برد و در حقیقت تیم آبی پایتخت ، هیچ پلان و نقشه خاصی برای گلزنی نداشت و اینقدر ضعیف و کم فروغ ظاهر شد که در 45 دقیقه دوم ، حتی از آن پرس و لایه های دفاعی تیم پورموسوی در نیمه اول نیز خبری نبود . منصوریان که پس از گل زیبای حسن بیت سعید باخت با 1 یا 2 گل برایش تفاوتی نداشت ، تعویض های اشتباهی را در جهت افزایش توان تهاجمی تیم خویش انجام داد تا اینکه در یک غافلگیری ، گل دوم استقلال خوزستان ، در یک بازی ترکیبی و ضدحمله ای زیبا ، کار استقلال را تمام کرد تا تمام زحمات نورافکن بازیکن جوان این تیم هدر رفته و علی اصغر عاشوری ، مرد تاثیرگذار دقایق پایانی لقب بگیرد . تک گل کاوه رضایی نیز ، برای فرار استقلال از شکست خانگی کارساز نبود ، ولی برای داوران ، بارقه های امید را دگر باره زنده کرد . اگر بخواهم واقعیت را بگویم : استقلال ضعیفترین بازی لیگ امسال خویش را در این مسابقه خصوصا در نیمه دوم به نمایش گذاشت.

نویسنده...محسن بابادی...آنالیزور و تحلیلگر فوتبال کشور