جناب آقای مهندس صادقی
با سلام
میدانم دراین روزها دل آزرده هستید و نگران آینده دستاوردهای چند ساله خود در این دیارید.
میدانم در تحیرید که در این دیار ملاک و شاخص عزل و نصب چیست؟
در تعجبید از اینکه شرکتی را در ورطه سقوط به شما تحمیل وجنابعالی با استعانت از خداوند یکتا و ظرف چند سال به آن حیات مجدد بخشیدید و اکنون که این شرکت در آستانه شکوفائی قرار گرفته ، حدیث فراق برای شما سر می دهند.
جناب آقای مهندس ، غرض از این مکتوب این است که می خواستم بگویم که نگران و متحیر نباشید چون مردم این مرز و بوم در نخبه کشی ید طولائی دارند. جنابعالی که عزیزتر از امیرکبیر نیستید. ما ملتی هستیم که علاقه وافر داریم که همیشه برای نسل بعد از خود خاطرات ناب می سازیم.
ما الان در حسرت امیرکبیر می سوزیم و همه با حسرت و دریغ و افسوس می گوئیم که اگر امیرکبیر را مهلت می دانند چه بهشتی می ساخت برای ما
نمی شود که نسل آینده بی خاطره باشد ، باید افراد دلسوزی همانند شما قربانی شوند تا ما هم میراثی برای فرزندان خود داشته باشیم وگرنه حاصل عمرمان چه خواهد شد. ما هم باید همانند پدرانمان با سکوت و بی تفاوتی مرگبار خود امیرکبیرانی همچون شما را در مسلخ ببینیم و گرنه نسل آینده حسرت چه چیزی را بخورد.
جناب آقای مهندس صادقی ، عزل جنابعالی پیام روشنی برای مدیران سراسر کشور دارد ، که در این دیار به دنبال عملکرد نیستیم و قرار است پاشنه ها بر همان محور مهلک قدیمی بچرخد
هر چند که طبق آخرین خبرها با درایت برخی از دلسوزان حکم عزل شما لغو گردیده اما بنظر مشکل ما در استان پابرجا خواهد بود و حتما در یورش های بعدی نسل آینده مان را بی نصیب نخواهیم گذاشت.
اما سخن آخر با فرهیختگان استان است.
آیا واقعا نخبه کشی در طول تاریخ مان نفعی برایمان داشته؟
امیدوارم فرهیختگان استان به دور از منفعت نگری و با مدنظر قرار دادن مصالح بلند مدت سرزمین خود ، نشان دهند که می توانند به دور از حواشی و براساس شاخص های عملکردی ، دوغ را از دوشاب بازشناسانند قادرند بساط نخبه کشی را از تارک فرهنگ عمومی مان بزدائیم
۹۵/۸/۱۰
هادی برون